Cijfers die het CBS gisteren publiceerde, laten zien dat er toch verschillen zijn. Alleenstaande vrouwen lopen twee keer zo veel kans op een burn-out als vrouwen met jonge kinderen. Dat is een opvallende constatering. De drukte van een gezin laat zich moeilijk combineren met een baan. Je zou verwachten dat dat vaker stress veroorzaakt en daarmee de kans op een burn-out verhoogt. Het omgekeerde is waar, zeggen de onderzoekers: de gezinsleden geven de werkende moeder juist afleiding en remmen haar zo nodig af.Bij dit soort onderzoeken is het raadzaam om voorzichtig te zijn met snelle conclusies. Uit het onderzoek valt niet af te leiden dat moeders er verstandig aan doen een baan buiten de deur te zoeken. Het onderzoek bevat alleen de constatering dat werkende moeders minder vaak een burn-out hebben dan alleenstaanden. Mogelijk zijn er bij die laatste groep relatief veel vrouwen die onvrijwillig alleenstaand zijn, een heel onregelmatig leefpatroon hebben of om andere, niet-werkgerelateerde redenen een hogere kans op een burn-out hebben.

De omgekeerde conclusie ligt meer voor de hand: als een gezin met kinderen een gunstige werking heeft op het voorkómen van burn-out, pleit dat eerder voor het thuisblijven van moeders. Dat blijkt ook uit de CBS-cijfers: moeders die 2,5 tot 5 dagen per week werken hebben een twee keer hogere kans op burn-out dan moeders die 1,5 tot 2,5 dagen per week werken.

Dat lijkt echter in tegenspraak met Brits onderzoek dat gisteren is gepubliceerd: werkende moeders zouden door hun gevarieerde leefsituatie juist gezonder zijn dan vrouwen die thuisblijven bij hun gezin. Ook hier past echter eenzelfde relativering. In deze studie is gekeken naar overgewicht en is aan de moeders naar hun gezondheid gevraagd. Daarmee is helemaal niet aangetoond dat hun werk ook de réden is voor hun betere gezondheid. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen dat het eetpatroon van de thuisblijvers anders is dan dat van de werkende moeders.

Bij de afweging of moeders een baan buitenshuis moeten zoeken, horen echter andere factoren een rol te spelen dan de eigen gezondheid of het risico op burn-out. Man en vrouw verschillen van elkaar en door hun specifieke eigenschappen zijn er inderdaad beroepen waarbij het nuttig is dat ze juist door vrouwen vervuld worden. Dat hoeven echter geen moeders te zijn en het is ook niet altijd nodig om dat fulltime te doen. Het is bovendien niet moeilijk vast te stellen dat in de gereformeerde gezindte dat begrip ”vrouwenberoepen” ruim geïnterpreteerd wordt. De gezinsgrootte neemt af, arbeidsparticipatie en hypotheeklast nemen toe, terwijl voor moeders de eerste taak toch in het gezin ligt. Het is nog niet onderzocht, maar juist in de grote gezinnen is zo veel afleiding dat de kans op een burn-out er misschien wel het kleinst is.