Op een avond ligt hoofdonderwijzer Arie Bloot op zijn knieën. Zijn christelijke school moet sluiten wegens gebrek aan financiën, maar is de Heere niet almachtig? In het verschenen boek van H. Natzijl: ”Een Schild in alle nood” wordt verteld hoe meester Bloot (1851-1936) zijn school in Gorinchem ruim elf jaar zonder salaris heeft kunnen voortzetten. De bekende hoofdonderwijzer Arie Bloot woonde zeventig jaar lang -van 1866 tot 1936- in Gorinchem. Hij kwam op 1 oktober 1866 naar die plaats om voor onderwijzer te worden opgeleid en werd kwekeling bij meester Van Kluijve. Deze onderwijzer was hoofd van de openbare school in het Brabantse Heusden geweest, maar was daarna uit principe naar de christelijke school van Gorinchem vertrokken, hoewel hij er 1300 gulden per jaar -een fors bedrag voor die tijd!- op achteruitging.

Van 1857 tot 1870 was hij hier werkzaam. Zijn werkkracht was verbazingwekkend. Tussen tien en twaalf uur brandde er ’s avonds aan het stille marktplein van Gorinchem op vier plaatsen licht: op het politiebureau, op de hoofdwacht van het garnizoen, op de grote sociëteit en in de woonkamer van meester Van Kluijve.

Na het vertrek van de ijverige onderwijzer werd De Waal in 1871 zijn opvolger. Op zijn beurt volgde de 24-jarige Arie Bloot hem in 1876 op als schoolhoofd.

In die tijd ging het met de christelijke school niet goed. Het niet-gesubsidieerde schooltje kon niet concurreren met het openbare onderwijs. Ten einde raad besloot de schoolcommissie het schooltje op 1 juli 1880 op te heffen. Dit werd voor Bloot, die reeds op jonge leeftijd de Heere vreesde, een gebedszaak.

Toen de gevreesde datum naderde, zocht hij het aangezicht des Heren en smeekte: „Heere, niemand is er die de zaak van de school op zich neemt, mag ik het doen als het U behaagt?”

In het geloof dat het christelijk onderwijs een zaak van de Heere is, en gedachtig aan de tekst: „Mijne is het zilver en Mijne is het goud, spreekt de Heere der heerscharen” (Haggaï 2:9), rijpte bij hem het plan de school voor eigen rekening voort te zetten.

Arie Bloot is met zijn God niet beschaamd uitgekomen. De school werd niet opgeheven en de hoofdonderwijzer heeft het zonder salaris volgehouden, elf jaar en vier maanden. Daarna werd een rijkstoelage toegekend.

In ”Een Schild in alle nood” wordt het een en ander uit het leven van ”monsieur” Arie Bloot weergegeven. In het mooie boek, voorzien van foto’s, is ook zijn aangrijpende ”Leerzame brief” opgenomen, destijds als brochure verschenen. Verder treffen we zijn briefwisseling met bekende en onbekende kinderen des Heren aan. Doordat hij in de kost was geweest bij een godvrezende vrouw, had hij veel bekenden van Gods volk leren kennen. Een blijvende correspondentie was het gevolg.

Zijn brochure over het assurantiewezen en een tiental meditaties zijn eveneens in het boek opgenomen. Het is zeer de moeite waard het boekje te bezitten, vooral omdat erin naar voren komt, dat de Heere ”een Zon en Schild” is. „Hij zal het goede niet onthouden dengenen die in oprechtheid wandelen” (Psalm 84:12).