Dat moet begin volgend jaar gebeuren. Over de resterende 51 procent valt op een later tijdstip een besluit. Israël kan het geld dat de verkoop oplevert goed gebruiken. De problemen in het Midden-Oosten drukken zwaar op de begroting. Daardoor staat de nationale munt onder druk en blijven investeerders weg.

Volgens waarnemers zal de verkoop niet eenvoudig zijn. El Al heeft twee grote handicaps. De kosten voor veiligheidsmaatregelen zijn gigantisch. Verder vormt de sabbat een probleem. Op dit moment vliegen El Al-toestellen niet op de Israëlische rustdag.

Verwacht wordt dat Israëlische religieuze partijen zich zullen verzetten tegen privatisering omdat ze bang zijn dat El Al dan ook op de sabbat gaat vliegen. Voorstanders menen dat verkoop de enige manier is om de luchtvaartmaatschappij weer winstgevend te maken.

El Al leed vorig jaar een verlies van 85 miljoen dollar. Paradoxaal genoeg was er eind vorig jaar een toename van het aantal passagiers. Mensen die sinds de aanslagen in de VS eigenlijk niet meer het vliegtuig in durven, boeken nu vaak bij El Al omdat de veiligheidsmaatregelen er zo streng zijn. Maar gevreesd wordt dat deze maatregelen reizigers in tijden van mindere spanning kunnen afschrikken.

Privatisering in Israël is vaak een moeilijk proces, ook in andere sectoren. Het telecombedrijf Bezeq kreeg pas kortgeleden het groene licht om op eigen benen te staan.

Vier jaar geleden besloot de regering nog dat de Israëlische staat om veiligheidsredenen altijd een meerderheidsbelang in El Al zou houden. Dat zou nodig zijn om in tijden van nood zeggenschap te hebben over de maatschappij. Het is echter mogelijk dat de staat een ’gouden aandeel’ in El Al behoudt dat speciale rechten geeft en de regering in staat stelt El Al-vliegtuigen op te eisen als dat voor de veiligheid van het land noodzakelijk is.