De malaise bij Philips Weert en bij NedCar, waar massaontslagen dreigen, doen het ergste vrezen. Juist nu de economische vooruitzichten weer wat rooskleuriger zijn, slaat het noodlot misschien toe.Het mogelijke verlies van 1000 arbeidsplaatsen bij NedCar is tot nationaal onderwerp verheven, terwijl er de achterliggende jaren geen haan naar kraaide dat een veelvoud aan arbeidsplaatsen in het midden- en kleinbedrijf geruisloos van het toneel is verdwenen. Ook nu het mkb als banenmotor aantrekt, overheersen de krantenkoppen in mineur. We moeten naar de pagina’s met personeelsadvertenties om te ontdekken dat bijvoorbeeld Rockwool Roermond 35 nieuwe vacatures openstelt en dat het nieuwe bedrijf Solland Solar in Heerlen al binnen enkele maanden naar 140 werknemers klimt. Een flinke toename van de werkgelegenheid wordt verwacht.

Limburg mag zich volgens financieel dienstverlener Graydon „de beste provincie voor ondernemers noemen.” Limburg steekt met kop en schouders uit boven provincies als Noord-Holland (11) en Zuid-Holland (12).

Economen, politici en planologen waarschuwen al jaren voor een doemscenario waarbij de randstedelingen gebukt gaan onder hoge bevolkingsdichtheid, felle concurrentie, hoge werkloosheid, slechte bereikbaarheid, een ongezond milieu en torenhoge lasten voor burgers en ondernemers.

Limburg steekt daarbij gunstig af. De bereikbaarheid, het investerings- en het ondernemersklimaat scoren hoog. De gemiddelde Limburgse ondernemer mag zich, volgens Graydon, zeker „actief” noemen. Hij bedient niet alleen diverse werkgebieden (stad, regio, land, buitenland), maar doet ook zaken met verschillende categorieën afnemers. In de afgelopen jaren heeft de Limburgse ondernemer geïnvesteerd en hij is bereid dat te blijven doen.

Wat is er mis met Limburg, zou ik zeggen. Misschien is zo’n topklassering wel een signaal van het ontluikende zelfbewustzijn van de Limburger. De regio Venlo scoort buitengewoon, Roermond klimt uit het dal, Maastricht is absoluut top, werkt als een magneet en krijgt steeds meer internationale allure. Parkstad Limburg, de ’oude mijnstreek’, heeft nog een flink duwtje nodig maar komt er ook wel. De uitgifte op de bedrijventerreinen trekt aan.

De komst van de Floriade naar Noord-Limburg brengt nu al veel in beweging, de land- en tuinbouw gaat als een trein, de logistieke functie van Venlo groeit. Weert, Venlo en Venray behoren tot de top van Nederlandse steden op het gebied van economische dynamiek.

Nieuwe tijd
Ik denk dat Limburg op de drempel van een nieuwe tijd staat. De provincie met de meeste kilometers landsgrens staat op het punt goede zaken te doen met de Belgische en de Duitse buren. Het ministerie van Economische Zaken gaat met de nota ”Pieken in de Delta” een fundamentele ommezwaai maken in het gebiedsgerichte economisch beleid: van wegwerken van economische achterstanden naar het gericht stimuleren van regionaal-economische kansen. Voor Zuidoost-Nederland betekent dit het ontwikkelen van een economische agenda met daarin concrete actielijnen om als Rijk en regio gezamenlijk te investeren in het realiseren van een Europese toonaangevende toptechnologische regio.

Limburg, midden in de ontwikkelingsdriehoek Eindhoven, Leuven en Aken, grijpt nu z’n kans en plaatst zich terecht in een Euregionaal perspectief. De economie trekt aan en het is nú zaak de positie te bepalen. De aanval is de beste verdediging! Gewoon de mouwen opstropen en er fors tegenaan!

De auteur is directeur MKB-Limburg en oud-wethouder stadsontwikkeling en economische zaken van Heerlen.