Het zou een gewoon hamerstuk zijn: even stemmen tellen en de verbouwing van de bovenste verdieping van de perstoren tot kindercrèche zou snel van start kunnen gaan. Maar de SGP voorkwam dat. De partij liet het presidium -het dagelijks bestuur van de Tweede Kamer- weten een serieuze discussie te willen. Vandaag, aan het eind van de morgen, zou dat debat plaatsvinden.De SGP heeft uit principiële overwegingen altijd al moeite met kinderopvang gehad. Van der Vlies: „De verantwoordelijkheid voor de opvoeding hoort thuis bij het gezin, je moet kinderen niet zomaar bij anderen parkeren.”

In het specifieke geval van de Kleine Kamer, zoals de kindercrèche moet gaan heten, is het bedrag van 8 ton voor hem het belangrijkste bezwaar. „De komst van de crèche is een feit, daar discussiëren we al vijf jaar over. Voor mij gaat het om de vraag hoe?” aldus Van der Vlies.

„Een totaalbedrag van 800.000 euro, 40.000 euro per kindplaats, dat is een volledige formatieplek op jaarbasis voor een wetenschappelijk medewerker bij een ministerie”, rekent hij voor. „En dan gaat het alleen nog maar om de inrichting, niet eens om de exploitatie. Ik sluit niet uit dat het nog duurder wordt.”

Te duur? PvdA’er Hamer is ook niet gelukkig met het hoge bedrag. „Maar als je een nieuwe kindercrèche bouwt, kost het nog veel meer dan 8 ton.” Het kan volgens het presidium simpelweg niet goedkoper, zegt Hamer.

Vanuit de SGP klinkt het verwijt dat de PvdA doorgaans „moord en brand” schreeuwt als het gaat om de laagste inkomens. Zeker in een tijd van economische malaise zouden de sociaaldemocraten oog moeten hebben voor de voorbeeldfunctie van de politiek.

Hamer kan niets met dat verwijt. „Ik krijg zelfs e-mails van mensen die ons als zakkenvullers bestempelen. Ze denken dan dat wij volksvertegenwoordigers niets hoeven te betalen voor de crèche.” Een „misverstand”, zegt de PvdA’er. „Wij moeten gewoon betalen als we ons kind naar deze opvang brengen, en in verhouding zelfs meer dan anderen, want Kamerleden krijgen geen vergoeding van de overheid voor zulke lasten. En bovendien: de crèche is niet eens alleen voor parlementariërs, ik denk dat vooral medewerkers en ondersteunend personeel van de kinderopvang gebruik zullen maken.”

Maar voor Van der Vlies is het bedrag niet het enige bezwaar. De veiligheid en de brandveiligheid van de crèche, die hartje Den Haag op zeven hoog moet komen, spelen ook een belangrijke rol. „Journalisten mogen nu niet eens op het dakterras komen. Want stel dat er een balpen naar beneden valt. Waarom mogen nu opeens wel kinderen op het terras? Ik moet er niet aan denken dat er een brok speelgoed naar beneden valt.”

De locatie is inderdaad niet ideaal, reageert Hamer. Volgens haar had de Rijksgebouwendienst bij de nieuwbouw van de parlementsgebouwen in de jaren negentig rekening moeten houden met goede voorzieningen voor opvang.

Het is niet anders, zegt Hamer. „We zijn al vijf jaar bezig. Ik ken medewerkers die inmiddels zeggen: „Van mij hoeft het niet meer, mijn kinderen zijn al te oud.” Buitengewoon frustrerend.”