Onbekend maakt onbemind, zo wordt wel eens gezegd. Onbekend, dat is Pierre du Moulin, een van de invloedrijkste hugenotenpredikanten, zeker. Maar met de verschijning van het boek van C. Verdouw over Pierre du Moulin komt daaraan een einde. Het maakt Pierre du Moulin ook bemind. Niet om zijn werk, maar om het werk des Heeren in hem en door hem. ”Pierre du Moulin, hugenotenpredikant in de strijd” heet het boek. En strijd heeft Du Moulin gekend. Hij werd geboren in het jaar dat de 80-jarige oorlog in Nederland zijn aanvang nam, 1568, en in de tijd dat de hugenoten in Frankrijk tot de dood toe vervolgd werden. Berucht is in dit verband de uitspraak van koning Karel IX in 1572: „Sla ze allemaal dood; laat er niemand overblijven om mij later verwijten te doen.” Met de Bartholomeusnacht tot gevolg.

Reeds op jonge leeftijd moest Pierre du Moulin dus vluchten. Verschillende malen is hij aan de dood ontsnapt. Maar de Heere had andere bedoelingen met hem. Net als zijn vader moest hij predikant worden. Van grote invloed zou hij worden, in Frankrijk, Engeland en Nederland. Zo heeft hij aan de universiteit van Leiden gestudeerd en gedoceerd.

Met name tegen dwaalleer heeft Du Moulin gestreden in woord en geschrift. Daarvan getuigen zijn vele preken en geschriften wel. Met grote felheid keerde hij zich tegen de rooms-katholieke leer, wat hem niet in dank werd afgenomen. Verschillende keren heeft men hem naar het leven gestaan. Maar ook tegen de leer van Arminius keerde Du Moulin zich fel. Er verscheen zelfs een boekje van zijn hand, getiteld: ”Ontleding van de Arminiaanse leer”. Daarin schrijft hij: „Ik verdoem en verfoei de school van Arminius, die anders gevoelt. Ik erken geen algemene en voorwaardelijke verkiezing… Degenen dan die geloven, die geloven omdat ze schapen van Christus zijn; niet zoals Arminius, die wil dat iemand van de schapen van Christus is omdat hij gelooft.”

Pastoraal
In dit alles vergat Pierre du Moulin het zielenheil van zijn hoorders niet. In hem vonden zij een meelevend pastor die ondanks zijn vele werkzaamheden altijd zo veel mogelijk getracht heeft het pastorale werk te doen. In alle omstandigheden probeerde hij mee te leven. Hiervan getuigt wel zijn boekje ”Korte en vertrouwelijke aanwijzing om de zieken te troosten”, waarin Du Moulin onderscheiden vruchten en vertroostingen in ziekten en verdrukkingen aanwijst.

Strijder is Du Moulin gebleven, tot het einde toe. Toen mocht hij uit de strijdende Kerk overgaan in de triomferende Kerk. Op zijn sterfbed sprak hij de woorden uit: „Ik leg alle aardse genegenheid af. Ik wil op de wereld niets meer beminnen dan U, o God, Die mij alleen bezit.” Op bijna 90-jarige leeftijd is Du Moulin in de Heere ontslapen.

Helder en eenvoudig wordt ons in dit boek een aangrijpend doorzicht gegeven in de tijd en de strijd van Pierre du Moulin. Veel werken, ook van Du Moulin zelf, heeft de auteur geraadpleegd. We zijn hem dankbaar voor dit goed gedocumenteerde boek, dat ons inzicht geeft in het werk des Heeren in Frankrijk en Nederland.