De bewindsman baseert zich onder meer op de dalende recidivecijfers, die aangeven hoe vaak ex–tbs’ers opnieuw een delict plegen. Deskundigen hadden eerder gezegd dat aan de daling niet precies valt af te lezen of tbs’ers echt minder recidiveren. Dat komt onder meer omdat de longstayers worden meegenomen in de berekening, maar die komen helemaal niet buiten.Maar volgens Donner gaat de recidive omlaag terwijl de uitstroom uit de tbs gelijk blijft. Dat duidt er volgens hem op dat de behandeling doelmatig is. Wel zei hij dat de tbs–behandeling de laatste jaren steeds langer wordt.

Donner meent dat altijd verbeteringen in het tbs–stelsel mogelijk zijn, maar er is volgens hem niet zoveel mis mee. De situatie nu in vergelijking met 1995 is veel beter, zei Donner tot de commissie. Hij herkent zich dan ook niet in beweringen van enkele deskundigen over een achterhaald negentiende–eeuws systeem. „Dat is een karikatuur van de werkelijkheid”.

De minister kon op diverse vragen over eerdere onderzoeken naar de effecten en aanbevelingen voor tbs geen antwoord geven. Hij zou daar nog op terugkomen, maar gaf al wel aan dat volgens hem is uitgevoerd wat is aanbevolen.

In de afgelopen twee weken hielden diverse deskundigen een pleidooi voor een langere nazorg van uitbehandelde tbs’ers om te voorkomen dat ze na verloop van tijd toch weer in de fout gaan. De Kamer had er jaren geleden op aangedrongen de wettelijke termijn om iemand te kunnen blijven volgen, te verlengen van drie naar vijftien jaar (tbs met voorwaarden).

Het kabinet vond dat echter te duur en diende een wetsvoorstel in om de termijn tot zes jaar te verlengen. Donner wees erop dat dat uiteindelijk toch niet is aanvaard, omdat de Kamer de termijn te lang vond. Als de Kamer alsnog een langere periode van toezicht wil regelen, staat de minister daar niet afwijzend tegenover, zo maakte hij duidelijk.