Aanleiding was de uitspraak van de minister vorige week in de media, dat hij zelf misschien niet gekozen zou hebben voor zelfregulering. Volgend jaar verschijnt een evaluatie van de werking van dat systeem. Mocht daaruit blijken dat dat niet werkt, zal hij niet aarzelen het besluit van minister Borst, die het departement van Volksgezondheid tussen 1994 en 2002 leidde, terug te draaien. Maar hij is niet van plan dat nu al toen.Tijdens het debat ging de minister schoorvoetend akkoord met de eis van de Kamer dat er een wettelijke regeling zou komen voor de verkoop van medicijnen in supermarkten, drogisten en apotheken. Op verzoek van de Kamer wordt er onderscheid gemaakt tussen zogenoemde zelfzorgmedicijnen als kleine doosjes paracetamol die supermarkten mogen verkopen, middelen die alleen drogisten en apothekers mogen verkopen en medicijnen die alleen bij de apotheek verkrijgbaar zijn.

Hoogervorst was zelf graag verder gegaan. Hij had liever meer middelen bij de benzinepomp of de supermarkt in de schappen gehad, maar de lobby van drogisten en apothekers boekte resultaat. Dat gold ook voor de eis van de Kamer dat er altijd een gediplomeerde apotheker in de apotheek moet zijn. Hoogervorst wilde die eis loslaten. Een meerderheid in de Kamer verwees naar rapporten over doden door fout geneesmiddelengebruik en wilde de eis in stand houden. De minister telde zijn knopen en legde zich neer bij die wens van de Kamer om „een vrouw per gebouw" te houden.

Verder tekende zich in de Kamer een meerderheid af voor het voorschrijven van medicijnen door diabetes– of andere gespecialiseerde verpleegkundigen.

Volgende week stemt de Kamer over de Geneesmiddelenwet.