Eigenlijk hoeft De Laat niet te werken. Ze heeft recht op een volledige arbeidsongeschiktheidsuitkering, omdat ze lijdt aan een ernstige spierziekte. Ze is afhankelijk van een rolstoel en kan weinig met haar handen. „De ziekte brengt echter vooral vermoeidheid met zich mee.”Toch leidt ze al vijf jaar enthousiast een eigen juridisch adviesbureau. „Ik wil iets doen met mijn verstandelijke vermogens. Als persoon wil ik vooruit, ik neem geen genoegen met nietsdoen.” Haar maximale werkweek beslaat vijftien tot twintig uur, de rest van de tijd is nodig om te herstellen. „Een beginnende ondernemer werkt normaal gesproken zestig tot tachtig uur. Voor mij is dat onmogelijk. Dat zorgt wel voor dilemma’s. Pleeg ik bijvoorbeeld acquisitie? Ik wil wel nieuwe klanten werven, maar de vraag is of ik extra opdrachten aankan.”

Bewust koos de 34-jarige jurist na haar studie voor de start van een eigen bedrijf. „Ik wil geen dienstverband, want ik wil me niet altijd ziek melden. Als ondernemer kan ik zelf mijn tijd indelen. Een klant merkt niet dat ik aan het begin van vrijdagmiddag stop met zijn opdracht en op zaterdagochtend nog een poosje werk.”

Een gehandicapte ondernemer ziet zich geplaatst voor veel vragen. Zijn de kosten voor een aangepaste werkplek bijvoorbeeld aftrekbaar? Welke invloed heeft de gemaakte winst op de uitkering? „Banken geven ook niet snel een lening. Om in aanmerking te komen voor een starterskrediet van UWV heb je echter wel twee afwijzingen van traditionele banken nodig.”

Al deze ervaringen brachten De Laat op het idee van een netwerk voor collega-ondernemers met een lichamelijke beperking. Samen met Arjan Westerbeek en Henk Huisman is ze sinds 1 januari bezig om het no&h vorm te geven. De Laat brengt haar juridische kennis in, Westerbeek ontfermt zich over de website en de voorlichting en Huisman is gecertificeerd trainer.

Vorige week traden ze officieel naar buiten. „Als drie ondernemers tegen dezelfde problemen aanlopen, dan zijn er ongetwijfeld meer. Hoeveel? Dat weet ik niet. Een ondernemer maakt reclame met zijn product, niet met zijn handicap.”

Het netwerk moet een ontmoetingplaats zijn voor gehandicapte ondernemers. Verder wil het drietal kennis bundelen, zodat deelnemers van elkaar kunnen leren. Contact via internet speelt een belangrijke rol. Tijdens adviesgesprekken krijgen mensen aanwijzingen of wordt hun een luisterend oor geboden. „We zijn echter geen hulporganisatie, de ondernemingsgeest bindt ons. Door de ontmoeting kan nieuwe energie vrijkomen.”

De aandachtsgebieden van (is0(

no&h zijn divers: van belastingen tot uitkeringen, van vervoer tot werkplek. „Vaak werp je als gehandicapte ondernemer zelf moeilijkheden op. Je bepaalt echter zelf je grenzen. En veel dingen zijn al opgelost, maar je moet de antwoorden wel weten.”(is5d(

Zo weet De Laat inmiddels dat haar recht op de Wajonguitkering, de WAO voor jongeren, gedurende vijftien jaar blijft bestaan. „Het arbeidsongeschiktheidspercentage staat los van het uitkeringspercentage. Ik hoef niet te werken als het niet kan. Wanneer ik terugval, krijg ik opnieuw mijn uitkering. Pas als ik vijftien jaar geen beroep doe op de Wajong vervalt mijn recht.”

De drie initiatiefnemers willen vanaf volgend jaar ook begeleidingstrajecten starten. Daarmee kan op termijn geld worden verdiend. Dit jaar subsidieert UWV de activiteiten, voor volgend jaar staat een partner garant. Daarna moet de stichting op eigen benen staan.

Zo ver kijkt De Laat echter niet vooruit. „Ik geniet van mijn werk en leef bij de dag. Meer moet ik niet willen.”