Minister Donner (Justitie) hield woensdagochtend (Nederlandse tijd) op Curaçao een pleidooi voor verdere integratie van onder meer de Antilliaanse politie en justitie in Nederland.Donner deed zijn pleidooi tijdens een lezing in de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Hij is op Curaçao voor regulier overleg met zijn Antilliaanse en Arubaanse collega’s van Justitie.

Donner stelt voor om de Procureur–Generaal van het Antilliaanse openbaar ministerie deel te laten uitmaken van het Nederlands College van Procureurs–Generaal. Daarmee zou dit College directe zeggenschap krijgen over het beleid van het openbaar ministerie op de Nederlandse Antillen.

Ook het Hof van Justitie zou in de visie van Donner verdergaand in het Nederlandse systeem moeten integreren. Dat zorgt volgens de minister voor een roulatie van rechters, voor specialisatie, meer opleidingsmogelijkheden, kwaliteitsbewaking en kostenbeheersing. Overigens werken op dit moment ook al rechters en officieren van justitie uit Nederland op de Antillen.

Donner pleit voor vergaande samenwerking, op het moment dat de Antillen juist voor afsplitsing kiezen. In referenda hebben de grootste eilanden Curaçao en Sint Maarten zich uitgesproken voor meer zelfstandigheid, in de vorm van een status aparte, naar het model van Aruba. Onlangs is met Nederland afgesproken dat ernaar wordt gestreefd dat de eilanden in 2007 hun nieuwe status hebben.

Wat Donner betreft is de discussie over die nieuwe verhoudingen voorlopig nog niet afgelopen. „Niemand heeft een duidelijk beeld van de problemen en de knelpunten, noch van mogelijke oplossingen", aldus Donner. „Men weet op de Antillen wat men niet wil. Of dat voldoende is voor een discussie, moet betwijfeld worden".

Politici op de eilanden willen onder meer een eigen rechtbank. Donner maakt zich echter zorgen over de stabiliteit van de Antillen als de eilanden afzonderlijk verder gaan. „Een eigen gerecht is niet verenigbaar met de eisen van een goede rechtspleging". De minister vreest voor criminaliteit, infiltratie, wapensmokkel en de toestroom van politieke vluchtelingen, als de Antillen niet duidelijk kiezen voor nauwere banden.