De Renault Safrane verdween ruim een jaar geleden vrijwel geruisloos van het toneel. Zijn aftocht werd niet of nauwelijks opgemerkt. Pakweg tien jaar geleden volgde de Safrane de Renault 25 op. Het oude concept in een gewijzigd jasje. Steekwoorden bij de verkoop van deze vlaggenschepen waren ruimte, luxe, comfort en een relatief gunstige prijsstelling. Zo’n propositie bleek gedurende enige jaren levensvatbaar, waarna de auto langzaam maar zeker in de vergetelheid raakte.

De Renault Safrane bevond zich daarbij in het gezelschap van auto’s als de Opel Omega, de Ford Scorpio, de Peugeot 605, de Lancia Kappa en de Rover 800, die evenmin in staat bleken een interessant marktaandeel te veroveren. Het ontbrak al deze auto’s simpelweg aan uitstraling en imago, wat in deze klasse een voorwaarde is. Voor de gevestigde Duitse orde -Mercedes-Benz, BMW en Audi- is een en ander niet meer dan vanzelfsprekend en ook Volvo en Saab kunnen fatsoenlijk meekomen.

Renault besefte dan ook als geen ander dat een opvolger van de Safrane ofwel een in velerlei opzicht opzienbarende auto moest zijn ofwel beter achterwege kon blijven. Het voormalige Franse staatsbedrijf, dat zichzelf graag als ”createur d’automobiles” afficheert, besloot tot het eerste; met de Vel Satis als resultaat.

Opvallend
De Vel Satis is een meer dan opvallende verschijning. Zelden trok een testwagen meer aandacht, waarbij de reacties als vanzelfsprekend ver uiteenliepen. De Fransoos is niet alleen zeer progressief gestileerd, maar kenmerkt zich ook door zijn buitenmaten. De auto is lang, breed en vooral erg hoog, waardoor de Vel Satis een kruising lijkt tussen een Safrane en een Espace. De voorpartij doet veel (gespreks)stof opwaaien en lijkt daarmee het meest discutabele onderdeel van de auto te zijn. Twee opvallend grote en verticaal geplaatste koplampen markeren een dubbele grille, die met een beetje fantasie als tanden in een opengesperde haaienmuil beschreven kunnen worden.

De achterzijde is minder spraakmakend maar zeker zo eigenwijs. Gedurende de testperiode veranderde onze aanvankelijke scepsis via waardering voor de moed om een dergelijke auto op wielen te zetten in enthousiasme.

Renault positioneert de Vel Satis hoger dan de Safrane en heeft het assortiment aandrijfbronnen daarop afgestemd. De auto is leverbaar met viercilindermotoren, alle met turbocompressor. Zo wordt de basis gevormd door een 120 kW/163 pk sterke 2,0 liter viercilinder zestienkleps benzinemotor en een 110 kW/150 pk leverende 2,2 liter zestienkleps commonrail turbodiesel.

Dorst
Dieselen met een zescilinder kan in de Vel Satis 3.0 14V dCI, die goed is voor een maximumvermogen van 130 kW/177 pk. De top is de beproefde Vel Satis 3.5 24V, die een maximumvermogen van 177 kW/245 bij 6000 tpm en een maximumkoppel van 330 Nm bij 3600 tpm via de voorwielen op het wegdek brengt. De 1695 kilogram wegende Vel Satis kan aldus gemotoriseerd een topsnelheid van 235 km/h behalen en is volgens de metingen van Renault in staat om in 8,3 seconden vanuit stilstand naar een snelheid van 100 km/h te spurten.

Over potentieel heb je in de krachtigste Vel Satis dus weinig te klagen, maar daar staat uiteraard een stevige dorst tegenover. Gemiddeld verstookte de Vel Satis elke 8,1 kilometer een liter euro loodvrij en dat is niet bepaald spaarzaam. Behalve met uitstekende prestaties maakt de Renault evenwel goede sier met raffinement. De krachtbron toont zich niet alleen erg soepel, maar is ook bijzonder stil. Dat geldt overigens voor de gehele auto, want windgeruis en rolgeluiden zijn niet of nauwelijks hoorbaar, hetgeen de comfortbeleving positief beïnvloedt.

De Renault Vel Satis is sowieso een zeer comfortabele auto die moeiteloos vele kilometers onder de wielen door laat glijden. Het onderstel weet goed raad met de verwerking van lange oneffenheden, al worden wat venijniger korte oneffenheden zoals dwarsrichels wat nadrukkelijker doorgegeven. De kloeke Renault is eerst en vooral een comfortmachine die niet uitnodigt tot een robbertje stoeien op een bochtig traject.

Royaal
Toch valt op dat de zware wagen zijn hand niet omdraait voor een snel ingestuurde bocht. De auto helt niet noemenswaardig over en toont een bescheiden onderstuurreactie. De Vel Satis voelt dan gewoon vertrouwd aan. De automatische vijftrapstransmissie gooit minder hoge ogen. De techniek zou wat beter bij de pinken mogen zijn en alerter moeten reageren op gaspedaalbewegingen. Remmen doet de Vel Satis daarentegen weer prima.

Renault heeft de Vel Satis ontworpen rondom de inzittenden in plaats van eerst een leuke auto te tekenen en daar vervolgens de zitplaatsen in te sleutelen. Dat betekent dat de Vel Satis een uiterst royale auto is. Zowel voor- als achterin is er plenty ruimte voor hoofd en onderdanen. Het meubilair is eveneens groot en comfortabel. De voorstoelen zijn bovendien elektrisch verstelbaar en vormen simpelweg een weldaad voor lijf en leden. Je zit ook wat hoger in de Vel Satis, waardoor je een beter overzicht hebt.

Het interieur is minder spectaculair vormgegeven dan de carrosserie en kan ergonomisch beschouwd nog wat aanscherping gebruiken. Zo zitten half achter de stuurkolom of je knieschijven nog functietoetsen die een andere positie verdienen en onderscheidt het audiosysteem zich negatief door piepkleine knopjes en een ingewikkelde bediening.

Opbergruimte
Renault doet zijn naam als uitvinder van het multi purpose vehicle (MPV) eer aan, want ook de Vel Satis maakt goede sier met grote en praktische opbergruimten en aflegmogelijkheden. De bagageruimte meet een inhoud van 460 liter en is daarmee voldoende ruim.

De Vel Satis is er in drie uitvoeringen. De Expression vormt de basis en is standaard voorzien van zaken zoals ABS, elektronische remkrachtverdeling, elektronisch stabiliteitssysteem, sidebags in de voorstoelen, windowbags, mistlampen in de voorbumper, boordcomputer, lederen stuurwiel, Renault Card, cruise control, elektrisch bedienbare voorramen en buitenspiegels, automatisch geregelde airconditioning en een audiosysteem met cd-speler.

Voor 3000 euro meer staat de Privilège voor, met onder meer xenonverlichting, 17 inch lichtmetalen velgen, elektrisch inklapbare buitenspiegels, parkeersensoren in de achterbumper en elektrisch verstelbare voorstoelen. Top of the line is de Vel Satis Initiale, die altijd met een zescilinderkrachtbron onder de kap de weg op gestuurd wordt. Deze uitvoering is ten opzichte van de Privilège nog eens 6000 euro duurder, maar standaard dan wel voorzien van onder andere metaallak, zonnescherm voor de zijruiten en de achterruit, verwarmde voorstoelen, geheugenfunctie op de voorstoelen en een navigatiesysteem.

Kwaliteiten
Renault heeft met de Vel Satis een meer dan waardige opvolger voor de Safrane in huis. In tegenstelling tot zijn voorganger geldt de auto onmiskenbaar als een vernieuwende auto in de klasse waarin conventioneel gestileerde auto’s met het juiste logo op de voorplecht de toon zetten. Het getuigt van moed om met een conceptueel nieuwe auto, die bovendien een futuristische uitstraling heeft, de aanval in te zetten op de gevestigde orde. Het getuigt daarnaast van geloof in het eigen gelijk om voor dit jaar een verkoopprognose van 1700 exemplaren voor de Nederlandse markt af te geven. Renault verdient respect voor zijn moed. Aan de kwaliteiten van de Vel Satis zal dat geenszins liggen.