Dit staat in de nota Arbeidsvoorwaardenbeleid 2006 van de RMU die de vakorganisatie vanavond in Hedel overhandigt aan minister-president Balkenende.De RMU vindt dat de toetsende en beslissende rol alleen aan de rechter wordt toegekend. De toetsing van het Centrum voor Werk en Inkomen kan in dit stelsel vervallen. Verder moet het nieuwe ontslagstelsel toegesneden zijn op de flexibiliteit die de arbeidsmarkt vergt, met aandacht voor de belangen van zowel de werkgever als de werknemer.

De RMU pleit voor een stelsel waarbij in beginsel een vaste vergoeding (op basis van de kantonrechterformule) aan de werknemer wordt betaald als de werkgever het dienstverband wil beëindigen. Omdat het systeem van een wettelijke ontslagvergoeding niet in alle gevallen maatwerk kan leveren, moeten werkgever en werknemer wel de mogelijkheid hebben zich vooraf tot de rechter te wenden om te toetsen of het ontslag wel rechtmatig is en of de vergoeding die volgt uit het wettelijke systeem wel billijk is in de concrete situatie.

De RMU kiest voor 2006 voor een flexibele loonwens met een ondergrens van 1,5 procent, met daarnaast de flexibiliteit om in bedrijfstakken en ondernemingen waar het goed gaat een extra loonstijging te realiseren. Doel daarvan is het voorzichtig herstel van de economie te ondersteunen en hiermee uit te drukken dat met een stijging van het inkomen niet alles gezegd is.

De RMU vindt de koopkrachtontwikkeling bij de laagstbetaalden onder de maat. „De maatregelen die het kabinet met Prinsjesdag heeft gepresenteerd pakken ongunstig uit voor bijvoorbeeld eenoudergezinnen”, zo schrijft de organisatie in de nota. De onlangs door het kabinet aangekondigde aanvullende lastenverlichting ziet de RMU als „een eerste aanzet tot een stevige impuls van verbetering van het koopkrachtplaatje van de groep laagstbetaalden.”

De belangenorganisatie staat gereserveerd tegenover de WIA. „Juist nu maatregelen vruchten beginnen af te werpen is er rust nodig”, aldus de RMU, die grote vraagtekens plaatst bij de uitvoering in 2006.