De blauwe wijting was de laatste jaren dramatisch overbevist. De Nederlandse en andere EU-vissers kregen weliswaar beperkingen, maar de Noren gingen juist driftig meer blauwe wijting vangen. Deze ongelijkheid leidde in maart tot zeer boze reacties van de Redersvereniging voor de Zeevisserij. Die is nu blij met het akkoord, liet voorzitter R. Banning weten.Door het akkoord dat vrijdag in Oslo is gesloten, mogen alle betrokken landen samen hooguit 2 miljoen ton blauwe wijting vangen in 2006. Nu halen de vissers nog 2,8 miljoen ton op. Afgesproken is ook om de komende jaren steeds 100.000 ton minder te vangen.

Volgens Banning was het vroeger geen probleem dat er geen vangstafspraken bestonden. „Veel Noren gingen maar hun gang.” Het akkoord is een compromis. Europa had ingezet op een vangstaandeel van 58 procent, maar kreeg 30,5 procent of 600.000 ton. Daarvan is 15 procent voor de Nederlandse vissers. „Het Noorse gedrag werd beloond. Dat kunnen wij niet helpen.”

De blauwe wijting is een belangrijke soort voor de Nederlandse vriestrawlervloot, die vanuit Scheveningen en IJmuiden opereert en zestien schepen telt. Daarnaast zijn er onder vreemde vlag nog twaalf schepen van Nederlandse reders actief.

De Nederlanders verwerken de vis voor menselijke consumptie, waar andere landen de vis vooral verwerken tot vismeel en visolie. Aan boord wordt de vis bevroren, vervolgens naar China verscheept en omgezet in witvisblokken. Terug in Europa worden er vissticks en visburgers van gemaakt, aldus Banning.