Een forumdiscussie over de Fendt 936 gaat in eerste instantie over de kleur: of de fabrikant alsjeblieft niet zomaar de karakteristieke groene kleur wil opgeven, oranje is geen tint voor dit trekkermerk. Dan over de pk’s, 350 maar liefst. Wat een boer in Nederland daarmee moet, wil iemand weten. En hoeveel zo’n machine per uur aan diesel verstookt, vraagt een ander. En of zo’n zware trekker niet funest is voor de grondstructuur? Enzovoort. Recente opmerking: „Ik vind dat de Fendt 936 een prachtige trekker is.”Dat is Trekkerweb.nl. Onder andere. De site bevat verder vele honderden foto’s, van trekkers vooral maar ook van andere landbouwwerktuigen. Verder komen er allerlei nieuwtjes uit de agrarische wereld aan bod. „Ik denk dat ik gemiddeld op zo’n 6000 bezoekers per dag zit”, vertelt Doornbos.

Sinds kort presenteert hij zijn website onder de vlag van Agroportal. „Die mensen nemen me veel werk uit handen, zoals technische zaken en het verkopen van banners. Ik kan me helemaal richten op de inhoud van de site.”

Doornbos werd nog net niet op de trekker geboren, maar de Fords op het boerenbedrijf van de buren waren al snel zijn vaste maatjes. „Rijden was m’n lust en m’n leven.” Hij kwam op jonge leeftijd in dienst van een loonbedrijf. „Daar werkte ik met verschillende soorten trekkers. Dat telkens wisselen van stoel heeft me grote rugproblemen opgeleverd.”

Trekkerrijden was twintig jaar geleden zwaarder dan vandaag de dag, weet de Emmenaar zeker. „Er is in de loop der jaren veel ten goede veranderd.” Toch waarschuwt hij de jonge garde: „Ga nooit te vroeg te veel trekkerrijden. Fysiek blijft het gedraai met je rug een zware belasting.”

Doornbos belandde zelfs in de WAO. „Dat was een zware periode.” In die tijd raakte internet in zwang. „Ik ging op het web op zoek naar trekkerwebsites, omdat mijn interesse daarvoor niet was verdwenen. Maar ik vond weinig bijzonders.” Van het een kwam het ander: Doornbos sleutelde een eigen site in elkaar en ontdekte dat hij daar een groot deel van zijn energie in kwijt kon. „Als ik iets doe, doe ik het voor 100 procent.”

Trekkerweb.nl ging van start als fotosite. „Eerst met eigen foto’s. Als ik op een dag tien bezoekers had, was ik zo blij als een kind.” Gaandeweg breidde het aanbod zich uit. Doornbos kreeg contacten met fabrikanten en importeurs en kon op die manier steeds vaker beschikken over het nieuwste persmateriaal. „Ik richt me op nieuw materiaal, met historische trekkers heb ik niet zo veel.”

Hij heeft wel een beeld van het soort bezoekers dat naar zijn website surft. „Veel schooljeugd, veel loonwerkers ook. Die mensen willen graag hun nieuwste aanwinsten showen. Dat doen ze dan bij mij.” Het aanbod -er zijn zo’n vijftien gangbare trekkermerken- van foto’s is enorm. „Het loopt eigenlijk een beetje uit de hand”, bekent Doornbos eerlijk. Hij bekijkt alle materiaal zelf. „Ik wil per se geen gekkigheid op de website. Voor je het weet heb je een slechte naam.”

De website levert zo nu en dan ook aardige persoonlijke contacten op. „We hebben een reclametrekker, een Case 1294, waarmee we trekkertrekwedstrijden in de buurt afgaan. Daar spreek ik dan mensen die regelmatig mijn website bezoeken. Over het algemeen zijn het echte liefhebbers.”

Veel concurrentie heeft de eigenaar van Trekkerweb.nl in de loop der jaren niet gekregen. „Een site bouwen gaat nog wel, een site onderhouden is de kunst. Veel jongens stoppen er na verloop van tijd weer mee. Ik steek veel tijd in het trekkerwereldje, dat blijft nodig. En ik vind het leuk, dat scheelt.”

Doornbos kon 3,5 jaar geleden weer aan de slag, bij landbouwvoorlichtingsorganisatie DLV in Assen. „Op die manier blijf ik betrokken bij de agrarische sector.” De trekker zelf is verboden terrein, beroepsmatig dan. „Op een trekkertrek kruip ik nog wel eens achter het stuur.”