Op een grote machine in de hal van KMK Automatten in IJsselmuiden ligt een grof en dik tapijt. Vliegensvlug snijdt een mes zich een weg door de vierkante meters, van links naar rechts en weer terug. Soms gunt het apparaat zich even pauze. Niet om op adem te komen, maar om de slijptol zijn werk te laten doen. En weg is hij weer, aan het werk voor de aankleding van Scania- of Iveco-vrachtwagens.Op het computerscherm is het eindresultaat al zichtbaar. Diverse formaten liggen kriskras maar stijf tegen elkaar aan, om het materiaalverlies zo veel mogelijk te beperken. Na het snijden krijgt de mat een keurige zoom, een extra hakstuk en eventueel een logo.

„Door de computer neemt onze flexibiliteit toe”, legt directeur W. Mouw (36) uit. Samen met B. C. Koster (36) vormt hij de tweehoofdige leiding. „Een klant mailt de gewenste afmetingen en wij sturen de gegevens een op een door naar de snijmachine.”

KMK bestaat sinds 1994. Op dat moment zien Mouw en Koster kansen: opereren in de nichemarkt voor bijvoorbeeld omgebouwde auto’s met grijs kenteken. Het blijkt echter al snel dat deze markt niet op hen zit te wachten. Toch zetten de ondernemers door, in de beginfase met het stanleymes in de hand. Na verloop van tijd krijgen ze de beschikking over een stansmachine, waardoor seriematig produceren makkelijker wordt. Flexibel is het apparaat niet, voor iedere opdracht is een nieuwe mesvorm nodig. „Gelukkig beschikken we nu over computergestuurde snijmachines. Die slaan alle modellen op in een database; bij de stansmachine zouden we uiteindelijk een aparte loods nodig hebben om alle vormen te bewaren.”

KMK -vijftien medewerkers, een omzet van „enkele miljoenen euro’s”- levert automatten aan fabrikanten, importeurs en dealers in heel Europa. „Een automat hoort bij de accessoires. Veel fabrikanten leveren auto’s kaal af, dat scheelt in de bpm. Vervolgens kan een dealer bepalen waar hij zijn matten bestelt. Wij komen tegemoet aan specifieke wensen zoals logo’s en kleuren.”

Staatssecretaris Wijn van Financiën heeft met zijn regelgeving het bedrijf geen goed gedaan. „Door de afschaffing van het grijze kenteken, is de ombouw van personen- naar bedrijfsauto’s volledig ingestort. Dat betekende voor ons een forse omzetdaling in deze productgroep.”

Sinds het besluit van Wijn richt KMK zich nog meer dan voorheen op de markt van caravans. „Dat is een groeimarkt. Het aantal blijft weliswaar stabiel, maar fabrikanten leveren hun producten steeds vaker af met een fraai tapijtset. Dat biedt kansen. Eén medewerker richt zich nu volledig op deze markt.”

Een laatste bedrijfspoot vormt het produceren van rubberen matten. „Een Franse klant verlengt bijvoorbeeld Kangoo’s voor Renault. Wij leveren de rubberen matten voor op de laadvloer. Dat rubber moet voldoen aan strenge eisen. Zo moet het materiaal zijn vorm behouden in de zinderende hitte van Zuid-Frankrijk, maar ook in de ijzige kou van de Noordpool.”

Automatten zijn dikwijls een sluitpost van de begroting, merkt Mouw. „Een automobilist vervangt na iedere 30.000 kilometer zijn banden, maar matten moeten een heel autoleven meegaan. Daarmee stelt hij te hoge eisen. Ons product blijft een slijtageartikel, net als deurmatten in huis. Ik pleit ervoor om ze te vervangen bij een servicebeurt. Mensen willen immers graag een schoon en veilig interieur.”

De ene mat is de andere niet. Mouw kan een heel aantal kwaliteitskenmerken opnoemen. Pasvorm, bevestigingssysteem, antisliplaag, poolhoogte: samen bepalen ze de kwaliteit. „Een universeel matje van 6 euro vliegt alle kanten op, maar een variant van velours gaat gemakkelijk 50.000 kilometer mee. Al maakt het wel uit of de automobilist altijd Van Bommel-schoenen draagt met scherpe hakken of met gympen achter het stuur kruipt.”

De tapijtjes in de auto van Mouw zijn in ieder geval niet stuk te krijgen. „Ik rijd al 114.000 kilometer met dezelfde velours matten, maar zie nog geen slijtage of breuken. Ja, vies zijn ze wel.”