Ook tijdens de Hampton Court Conference was het al moeilijk overeenstemming te bereiken. De net aangetreden koning Jacobus I moest zakendoen met de puriteinen. De conferentie was belegd om verschillen tussen de bisschoppelijke Kerk van Engeland en de calvinistische puriteinen te overbruggen. In de ”Millenary Petition” pleitten de puriteinen onder meer voor krachtiger tuchtuitoefening, tegen verplichte ambtskleding en een andere kerkregering.Koning Jacobus was tot maart 1603 alleen koning van Schotland geweest. Hij was daar echter gefrustreerd geraakt over de presbyteriaanse Kerk van Schotland, omdat hij geen invloed had op de besluiten van gekozen ambtsdragers. In Engeland werd hij echter hoofd van de staatskerk en dat paste volgens hem beter bij de monarchie.

Omdat de Engelse puriteinen de kerk echter wilden hervormen in Schotse richting, stond de verhouding met de vorst onder grote spanning. De woordvoerder van de vier puriteinse vertegenwoordigers op de Hampton Court Conference, dr. John Reynolds, kreeg te horen dit niet meer naar voren te brengen.

Reynolds opperde de vervaardiging van een nieuwe Bijbelvertaling pas tijdens de conferentie. De koning had daar wel oren naar, omdat hij vond dat vooral de kanttekeningen in de veelgebruikte Geneefse Bijbel revolutionaire kiemen bevatten.

Jacobus gaf daarom vijftig taalkundigen opdracht een Bijbelvertaling te maken die de grondtekst zuiver zou weergeven. Ook moest de nieuwe editie zo veel mogelijk de taal van het volk bevatten. Daarnaast bepaalde hij dat kanttekeningen alleen een toelichting op de vertaling zouden bevatten en geen verdere uitleg.

Het besluit tot de Bijbelvertaling was een van de weinige concrete resultaten van de conferentie, wat sterk lijkt op de uitkomst van veel EU-topontmoetingen. Achteraf is het besluit in Hampton Court Palace echter historisch gebleken. De King James Version (ook wel Authorised Version) is binnen het Engelse taalgebied even klassiek geworden als de Statenvertaling voor het -veel kleinere- Nederlandse taalgebied.