Het openbaar ministerie eiste veertien dagen geleden opnieuw levenslang tegen De R. Toch kreeg hij geen levenslang omdat het hof van oordeel is dat, hoe schokkend en ernstig de moorden ook zijn, rekening moet worden gehouden met de zeer ernstige contactstoornis waaraan De R. leidt. Volgens deskundigen is hij verminderd toerekeningsvatbaar, bestaat er gevaar voor herhaling en is behandeling nodig.
Paul de R. werd in januari 2004 gearresteerd, nadat de stoffelijke overschotten van het vermoorde echtpaar waren gevonden. De lichamen lagen in een geïmproviseerd graf op het terrein van de kinderboerderij in Baarn. De R. was destijds een huisvriend van Hans en Ria Müller en trok na hun verdwijning in 1999 in hun huis. Hij hield jarenlang vol dat het echtpaar voor onbepaalde tijd naar het buitenland was vertrokken. In de tussentijd misbruikte hij de bankpasjes van het echtpaar, waarvoor hij ook is veroordeeld. Pas na onderzoek van misdaadverslaggever Peter R. de Vries kwam de zaak aan het rollen.

Aanvankelijk wilde de man niets verklaren over de gewelddadige dood van het echtpaar. Pas in maart van dit jaar, tijdens een zitting voor het hof, biechtte de man ineens op dat hij Hans Müller eind 1999 in diens woning had gewurgd. Van de dood van Ria zou hij niets hebben geweten. Maar volgens justitie heeft De R. zowel Hans als Ria gedood om zo te kunnen beschikken over hun ruime financiële vermogen.

De R. is ook verdachte geweest in een strafzaak die veel gelijkenis vertoont met de Baarnse moordzaak. Die zaak draaide om de verdwijning in 1970 van de eveneens vermogende Haarlemse weduwe Tina Akersloot. Van haar werd nooit meer iets vernomen. Ook hier trok De R. in haar huis, net zoals hij na de verdwijning van de Müllers in hun huis is gaan wonen. De R. ontkent echter iedere betrokkenheid in deze zaak.

In het testament van het echtpaar Müller waren acht goede doelen opgenomen, die na overlijden een deel van hun vermogen zouden erven. Volgens deze fondsen heeft De R. hen benadeeld, door het geld van de Müllers op te maken. De rechtbank in Utrecht besloot eind 2004 dat De R. 90.000 euro van het bedrag dat hij plunderde van de bankrekening van het echtpaar, aan de Nederlandse staat moest terugbetalen. De goede doelen willen nu dat de staat dat bedrag aan hen overmaakt.

„De 90.000 euro die De R. aan de staat heeft betaald, kwam rechtstreeks uit het vermogen van het echtpaar Müller, zelf had hij helemaal niets. Wij hebben volgens het testament recht op dat geld”, aldus het hoofd van de afdeling nalatenschappen van de KWF Kankerbestrijding, een van de erven. „Wij gaan de staat binnen een paar dagen formeel verzoeken het geld aan de erven over te maken”. Naast het KWF staat ook onder meer het Reumafonds genoemd in het testament.