Staintondale is binnen anderhalf uur vanaf de ferryterminals in Hull en Newcastle te bereiken. Het dommelt langs de A171, halverwege Scarborough en Whitby. Wellington Lodge bevindt zich in dit gehuchtje van niks, maar de ontvangst is allerhartelijkst. Met thee natuurlijk. En „of course”: scones with clothed cream!

Acht jaar geleden stopte Bruce Wright met het melken van koeien en het telen van aardappelen en doperwten. Sinds dat moment trekt hij er met lama’s én toeristen op uit om al wandelend de omgeving van The North York Moors te ontdekken: langs de Noordzeekust, over heidevelden, in wouden en beschutte valleien. „Onze gasten komen uit alle werelddelen. Zelfs uit China. De jongste deelnemer was vier jaar, de oudste negentig.”

De zes lama’s vormen de grootste attractie van het familiebedrijf. Volgens Bruce zijn het echte persoonlijkheden. Jose, de oudste en onbetwist teamleider, vertoont aristocratische trekjes. Hij laat zich door niemand opjagen en blijft onder alle omstandigheden uiterst kalm. De iets jongere Carlos is dol op elk groen blaadje langs de route, maar is tijdens het werk stil en onderdanig. Pedro is de troetel van het stel. Z’n snoezige punkkapsel en guitige bek spelen daarbij ongetwijfeld een rol. Rodrigo, Santos en Luis behoren tot de jongere garde, maar zijn inmiddels getraind om bepakt eveneens op pad te gaan.

Duistere zaken
De last die de dieren moeten dragen hangt af van het type trip, maar bestaat in ieder geval uit vouwstoeltjes, proviand en regenkleding. „Gedurende het hele jaar bieden we zowel een- als meerdaagse tochten aan. Zo is er een drie uur durende wandeling, waarbij de gasten thee of koffie krijgen en homemade cake, gebakken door mijn vrouw Ruth. Willen de mensen een uur langer weg, dan serveren we een lunch met wijn of champagne.” Sommige dagtrips hebben de natuur of de (lokale) geschiedenis als thema. Tijdens een smokkelroute rept een gepensioneerde douanier bijvoorbeeld over duistere zaken langs de kust die nog altijd het daglicht niet kunnen verdragen.

Ik mag Carlos aan een lijntje houden. Het dier -grote ogen, lange wimpers, spitse oorschelpen, sierlijke hals, wollige vacht- treedt lichtvoetig in mijn sporen en kijkt inderdaad voortdurend naar alle kanten of er iets groens valt te snaaien.

Het heuvelachtige parcours volgt de spectaculaire kustlijn en torent tientallen meters boven de bruisende golven uit. Een prachtige plek om te picknicken! Terwijl Ruth thee schenkt, vertelt Bruce iets over de omgeving. De hoge kalkklippen van Ravenscar bieden een geweldig uitzicht op de baai van Robin Hood’s Bay. Het dorpje vol knusse huisjes met rode daken ligt tegen de steile rotsen geklemd. Het was ooit een berucht smokkelaarsnest, dat overigens regelmatig bezocht werd door Hollanders. Die voerden thee en sterke drank uit Zeeland aan. De Engelse marine deed haar uiterste best hen op heterdaad te betrappen.

James Cook leerde hier het vak van zeeman en begon zo zijn succesvolle maritieme carrière. Wie meer over de beroemde ontdekkingsreiziger wil weten, moet naar Marton, een buitenwijk in Middlesbrough. Het Captain Cook Birthplace Museum in z’n geboorteplaats geeft de verre avonturen van de navigator letterlijk in geuren en kleuren weer. Iets zuidelijker, in Whitby, kijkt Cook ruim twee eeuwen na zijn dood, in brons gegoten, uit over de haven. Over het stadje valt nog iets te melden. De abdijruïne inspireerde Bram Stoker tot het schrijven van zijn wereldberoemde boek ”Dracula”.

Rampjaar
De cake van Ruth heb ik me goed laten smaken. De lama’s mogen de kopjes, schoteltjes en stoeltjes weer mee sjouwen. In gewoon wandeltempo gaat het huiswaarts. Bruce brengt onderweg het afgelopen rampjaar ter sprake. „Om de verbreiding van mkz een halt toe te roepen, verbood de overheid ook onze lamatochten. De dieren mochten ruim een jaar lang het erf niet af. Dat betekende geen inkomen.”

Wetenschappelijk bewijs dat lama’s mkz-resistent zijn bracht de regering niet op andere gedachten, evenmin het oordeel van gerenommeerde dierenartsen dat het uitlaten van een hond meer risico’s met zich meebracht. Alle paden in de omgeving bleven namelijk wel toegankelijk voor honden, paarden en wandelaars. Begin april kwam uiteindelijk het verlossende woord en kon Wright weer met zijn lama’s op stap.

Mijlenver voor ons ligt Scarborough, een mondain badplaatsje dat volledig is ingesteld op toeristen. Een bezoek aan het kasteel loont de moeite. De Duitsers namen in 1914 dit gehavende fort uit de twaalfde eeuw nog onder vuur. Vanaf de muren hebben bezoekers een schitterend uitzicht over het landschap.

Op het kerkhof bij de middeleeuwse Saint Mary’s Church rust de schrijfster Anne Brontë. De dochter van de Ierse predikant schreef evenals haar zusters Charlotte en Emily in Haworth literaire meesterwerken. Zij deed dat op de woeste hoogten van het Penninisch Gebergte, gekweld door eenzaamheid en een droefgeestige vader.

Tijdens een meerdaagse trip attendeert Bruce Wright zijn gasten op de merkwaardigheden van het met heide bedekte North York Moors National Park. Een gebied waar de korhaan in de paarse vegetatie nog van zich laat horen. Zijn lama’s blijken daar bovendien bijzonder milieuvriendelijk. Ze zijn stil en laten geen pootafdrukken in het landschap achter.

Spugen
De dieren ruiken ondertussen hun stal in Staintondale. Carlos wil de leiding van me overnemen, maar een rukje aan de lijn houdt hem in het gareel. Het beest hijgt in m’n nek. Krijg ik nu de beruchte klodder speeksel over me heen? Bruce lacht: „Spuwen? In al die jaren hebben mijn lama’s nooit iemand bespuugd. De dieren spugen alleen als ze elkaar een lekker hapje afhandig willen maken.” De zurige, walging wekkende fluim van halfverteerde maagresten blijft me dus gelukkig bespaard…

Meer informatie over North Yorkshire: Brits Toeristenbureau: 020-6890002 of www.visitbritain.nl; Wellington Lodge Llama Trekking (tevens reserveren): 0044-(0)1723871234 of www.llamatreks.co.uk.