Nu de logistieke problemen als gevolg van Katrina steeds meer zichtbaar worden, neemt de bezorgdheid over prijsstijgingen toe. Het rampgebied rond New Orleans is een belangrijke doorvoerhaven voor tal van goederen. De eerste economische gevolgen van Katrina tekenden zich vorige week al af toen de olieprijs een recordhoogte bereikte. Met andere basisproducten lijkt de ellende mee te gaan vallen.

De havenactiviteiten in het meest zuidelijke stroomgebied van de Mississippi beperken zich niet tot New Orleans alleen. In het gebied liggen pakweg vijf belangrijke havens, die samen goed zijn voor een overslag van 400 miljoen ton per jaar. Het vrachtvervoer over water in deze regio ligt nu deels stil.

De aandacht gaat nu onder meer uit naar de graansector, waar de Midwest (onder meer de staten Nebraska, Iowa, Kansas en Oklahoma) groot mee is geworden. Stephane Delodder, graanspecialist van Rabobank Nederland, verwacht echter niet dat de graanprijzen de komende tijd zullen stijgen. Op de goederentermijnmarkten van Chicago en Kansas waren de prijzen de afgelopen dagen stabiel. Terwijl de olieprijs in New York een recordhoogte bereikte, bleef een ton maïs hangen op 100 dollar, en tarwe (van een betere kwaliteit) op 150 dollar per ton.

Hoewel de Verenigde Staten de belangrijkste graanexporteur zijn, zijn de voorraden op dit moment (ook elders ter wereld) voldoende, zegt Delodder. Bezorgd is hij wel over de positie van de Amerikaanse boeren, die net zijn gaan oogsten. Zij worden op kosten worden gejaagd doordat ze voorlopig zijn aangewezen op alternatieve (en duurdere) vormen van vervoer, zoals trucks en het spoor, voorzover aanwezig.

Veel boeren hebben zelf weinig ruimte om hun producten op te slaan, waardoor ze die niet kwijt kunnen en de prijzen ook nog kunnen dalen. „De grootste druk is er nu”, aldus Delodder, die verwacht dat de situatie over een maand weer normaal kan zijn.

Waar New Orleans voor graan een belangrijke doorvoerhaven naar buiten is, is het tegelijkertijd een toegangspoort voor onder meer koffie, vooral uit Latijns-Amerika. Maar ook in deze sector lijkt de schade mee te vallen en liggen prijsstijgingen niet voor de hand. Volgens Roel Vaessen, secretaris van de Europese Koffiefederatie, zijn de koffie-importeurs niet voor één gat te vangen. Behalve New Orleans zijn de havens van Houston, Miami en New York belangrijke aanvoerpunten voor koffie uit landen als Brazilië. Die havens kunnen de klappen als gevolg van Katrina dus opvangen.

Europa importeert een groot deel van zijn koffie rechtstreeks en daarbij gaat het om aanzienlijk grotere hoeveelheden dan de Verenigde Staten. „De Europeanen consumeren 40 miljoen balen (van 60 kilo) ruwe koffie per jaar, in de VS is dat ongeveer de helft. De logistieke pijn kunnen we goed uitsmeren. Er is sprake van een deukje, maar niet van een deuk”, aldus Vaessen.

Vaessen denkt dat hooguit op een indirecte manier de prijs voor een pak koffie zou kunnen stijgen. En daarbij komt de duurdere olie wel om de hoek kijken. „Door de gestegen olieprijs zouden de transportkosten omhoog kunnen gaan. Dat kan weer wel tot hogere prijzen leiden.”