De Vries schrijft in zijn boek ”Overmoed en onbehagen” dat het kabinet onnodig een zwartgallig beeld schetst van de overheidsfinanciën en van de vergrijzing. Volgens de oud-CDA-leider valt het allemaal wel mee en hoeft het kabinet helemaal niet zo veel te bezuinigen. Hij noemt het beleid van Balkenende oerconservatief en gebaseerd op bangmakerij.

Minister De Geus van Sociale Zaken en staatssecretaris Wijn van Financiën -beiden CDA- schrijven in het Nederlands Dagblad van zaterdag dat de overheid wel degelijk de staatsschuld moet terugdringen. Deze schuld bedraagt momenteel ruim 16.000 euro per inwoner. Jaarlijks komt daar 1500 euro bij. Per jaar moet de overheid bijna 10 procent van de begroting reserveren voor rente over schulden.

Het aantal 65-plussers zal over 25 jaar zijn gegroeid van 2,2 naar 4,4 miljoen mensen. Dat betekent in 2040 een verdubbeling van de AOW-kosten, zo schrijven De Geus en Wijn. De kosten voor de gezondheidszorg zullen met ruim 50 procent stijgen. „Wie als een struisvogel zijn kop in het zand steekt, zadelt de Nederlander in 2040 op met onbetaalbare rekeningen voor ouderen, gezondheidszorg en rente over een gigantische overheidsschuld”, aldus de bewindslieden.

De Geus en Wijn halen een eigen uitspraak van De Vries aan om zijn ongelijk aan te tonen. Als minister van Sociale Zaken zei de oud-CDA-leider eens dat het effect van het overheidsbeleid op de economie is te vergelijken met het besturen van een mammoettanker. Om op koers te komen moet ruim van tevoren worden bijgestuurd, zo zei De Vries. „Dat is nu precies wat dit kabinet doet”, aldus de bewindslieden.

CDA-partijvoorzitter Van Bijsterveldt schrijft in Trouw dat De Vries een karikatuur schetst van zijn eigen partij. Volgens de partijvoorzitter wijst het CDA een Angelsaksisch en neoconservatief beleid af. De partij komt volgens haar wel degelijk op voor zwakken in de samenleving.

Van Bijsterveldt vindt dat De Vries zijn lezers misleidt door te stellen dat het CDA streeft naar afbraak van de verzorgingsstaat. Ze noemt een aantal voorbeelden waaruit het tegendeel blijkt: de WAO-uitkering voor duurzaam arbeidsongeschikten gaat omhoog, er komt een langdurigheidstoeslag voor mensen in de bijstand en door de nieuwe bijstandswet krijgen veel mensen die langs de kant stonden, weer een baan.