In 2004 zijn bijna 3000 Turken van de eerste generatie en bijna 1000 Turken van de tweede generatie vertrokken uit Nederland. Velen van hen vertrekken naar Turkije, het land waar zijzelf of hun ouders zijn geboren. De emigratie naar Turkije daalde nog in de jaren negentig. Sinds begin deze eeuw stijgt de emigratie echter weer, vooral onder de eerste generatie Turken.

Ook de emigratie van Marokkanen naar hun vaderland laat de laatste jaren een lichte stijging zien. In 2004 hebben circa 1600 Marokkanen van de eerste generatie en bijna 1000 Marokkanen van de tweede generatie Nederland verlaten.

Eén op de tien jonge Turken van 18 tot 27 jaar oud ziet voor zichzelf mogelijkheden om naar Turkije te gaan. Slechts één op de twintig Marokkaanse jongeren is van plan naar Marokko te gaan. Ongeveer tweederde van de Turkse en driekwart van de Marokkaanse jongeren willen of denken die stap niet te nemen. Eén op de zes jongeren heeft overigens nog niet over deze vraag nagedacht.

De redenen die worden genoemd om voorgoed in Nederland te willen blijven zijn divers. ”Het bevalt goed in Nederland” wordt door bijna de helft van de jonge Turken en Marokkanen genoemd. Ook werk, familie en geen toekomst in het herkomstland worden relatief vaak genoemd.

Eenderde van de Marokkaanse jongeren en eenvijfde van de Turkse jongeren willen in Nederland blijven omdat zij geen binding hebben met Marokko en Turkije. De cultuur in het land van herkomst zegt hun weinig.