Diverse specialisten van Nederlandse ziekenhuizen schrijven dat op de website van het vakwetenschappelijk tijdschrift Medisch Contact.

Ze betuigen daarmee instemming met de plastisch chirurg H. F. Aarts van het Jeroen Bosch Ziekenhuis in ’s-Hertogenbosch, die al ruim voor de invoering fulmineerde tegen de komst van deze bekostigingsmethode en die onlangs in Medisch Contact opnieuw zijn gal spuwde.

Voornaamste kritiekpunt van Aarts en de specialisten is de gebrekkige manier waarop de bij de nieuwe bekostigingsmethode horende software de verrichtingen die ze hebben uitgevoerd, verwerkt.

Minister Hoogervorst voerde de bekostigingsmethode, diagnose-behandelingcombinatie (DBC), in om de relatie tussen de kosten en de productie van ziekenhuizen transparanter te maken. Aan de invoering van de nieuwe methode ging een lange en kostbare fase vooraf. Ziekenhuizen moesten daarbij elk zorgproduct opsplitsen in de intake, de diagnose, de uiteindelijke behandeling en de eventuele nazorg en voor elk van deze afzonderlijke handelingen de kostprijs bepalen.

Aan de hand van deze kostprijzen kunnen zorgverzekeraars vervolgens per medische ingreep bepalen bij welk ziekenhuis ze die willen contracteren. Aarts en de specialisten wijzen erop dat het aantal verrichtingen dat de computer herkent veel kleiner is dan de hoeveel medische ingrepen die zij jaarlijks uitvoeren.

Het probleem daarbij is dat niet herkende ingrepen niet kunnen worden gedeclareerd. Veel specialisten zouden zich om die reden genoodzaakt zien andere ingrepen op te geven dan die ze daadwerkelijk uitvoeren. Zo schrijft Aarts dat hij op aanraden van een ict deskundige, die zelf ook geen andere oplossing zag, een navelbreukcorrectie bij een kind invoerde als een operatie aan een flapoor. Beide ingrepen duren ongeveer even lang.

Specialist P. Langendijk uit Leiden bepleit met het oog op de mislukte invoer van DBC’s een terugkeer naar het verrichtingensysteem, waarbij ziekenhuizen betaald worden naar geleverde prestaties. Anesthesioloog G. J. Wagteveld, net als Aarts verbonden aan het Jeroen Bosch Ziekenhuis, stelt dat elke gedeclareerde DBC moet worden nagekeken om te bepalen of het bijbehorende honorariumdeel wel juist wordt toegekend.

Dr. ir. J. Zuurbier van het speciaal door het ministerie aangestelde projectteam DBC Zorg benadrukte een jaar geleden in deze krant dat het DBC systeem niet is bedoeld om de administratieve lastendruk van ziekenhuizen te verminderen. „Natuurlijk is het leuk om als specialist 2 ton te verdienen, zonder dat je ook maar iets hoeft vast te leggen, maar het registreren van gegevens is juist het uitgangspunt van de DBC methode”, aldus Zuurbier destijds.