Zijn ontslag gaat dinsdag in - precies een week voordat de evacuatie van een aantal joodse nederzettingen moet beginnen. Hij zei dat hij niet eerder opstapte omdat hij eerst de economische hervormingen af wilde ronden.

Onder minister Netanyahu liet de Israëlische economie een herstel zien. Er bestond slechts een kleine inflatie, de handel groeide en de werkgelegenheid nam toe. Na de aankondiging van Netanyahu daalden de koersen op de beurs van Tel Aviv met ruim 5 procent.

Wat onder Netanyahu eveneens groeide was de armoede. Volgens een rapport van het Nationale Verzekering Instituut dat maandag uitkomt, is het aantal Israëliërs dat onder de armoedegrens leeft gestegen tot 1,5 miljoen. De armoede is vooral te wijten aan de bezuinigingen in de sociale uitkeringen. Onder Netanyahu is ook de kloof tussen arm en rijk vergroot.

De tegenstanders van Sharons ontruimingsplan zijn ingenomen met de terugtreding van Netanyahu en ze hopen dat andere Likud-ministers zijn voorbeeld zullen volgen. Netanyahu stond onder zware druk van de rechtsradicalen om zijn ambt neer te leggen. Met de beëindiging van zijn ministerschap werpt Netanyahu zich op als de leider van het radicale nationaal-religieuze kamp, dat tegen de ontruiming is.

Met het ontslag is ook de strijd om het leiderschap in de Likud begonnen. Netanyahu beoogt Sharon te vervangen als Likud-leider en later als premier. Hij weigerde echter nu al uit te weiden over zijn politieke ambities.

Of het verstandig was van Netanyahu af te treden, zal moeten blijken. Hij kan rekenen op politieke winst als er chaos ontstaat na de terugtrekking uit de Gazastrook. Maar als het na de ontruiming rustig blijft en dat gebied zich niet radicaliseert, zal Sharon als overwinnaar uit de bus komen bij de ophanden zijnde machtsstrijd in de Likud.

Door Netanyahu’s aftreden is ook de kans vergroot dat er vervoegde verkiezingen zullen worden gehouden. Politieke waarnemers zeggen dat deze begin volgend jaar al kunnen plaatsvinden.