Zelfs het parlement raakte even uit zijn doen, getuige het stopzetten van het water in de marmeren fontein op het parlementsplein. Meer dan 5000 mensen belden ongerust het stadhuis en het gemeentelijk waterbedrijf.

Het vermoeden was dat terroristen een bacteriologische aanslag hadden gepleegd. Maar hoe het waterbedrijf ook ontkende dat er iets mis was met het drinkwater, het duurde uren voordat Rome weer tot rust kwam. Zelfs de hoogste politiefunctionaris moest eraan te pas komen om de geruchten tegen te spreken.

Rome leek even op de Verenigde Staten in 1939, toen dat land in de ban was van de ”War of the worlds”: een als nieuwsuitzending gebracht hoorspel, dat leidde tot grote paniek.

Wie het bericht van het verontreinigde water de wereld heeft ingebracht, is onbekend. Mogelijk een paar ’grappenmakers’. De politie is op zoek naar twee mannen die verkleed als leden van de burgerbeveiliging in de vroege ochtend winkeliers in een buitenwijk hadden opgeroepen het water af te sluiten.

De burgemeester van Rome ziet hen als kwade genius, getuige zijn kernachtige uitspraak dat het enige dat geïnfecteerd is, de hersens zijn van degene die het gerucht heeft verspreid.” Maar de bron zogezegd van het bericht kan ook een storing in de watervoorziening zijn geweest, die zich dinsdag voordeed in enkele wijken in Rome. Het water dat na kort afgesloten te zijn geweest weer uit de kraan kwam, had een roestachtige kleur. Angst voor terroristische aanslagen, waarvoor Rome dezer dagen zeer beducht is, zorgde mogelijk voor de rest.

De vraag is wel of de vergiftiging van de waterleiding zo’n effectief wapen zou zijn geweest. Hoe goed het Romeinse leidingwater ook is (het komt grotendeels uit bronnen in de bergen en wordt aangevoerd via ondergrondse leidingen), de inwoners van de hoofdstad drinken liever mineraalwater uit de winkel.