Asiel vóór de vakantie al overvol
Oorverdovend geblaf maakt praten bijna onmogelijk. Dierenasiel Hof van Ede zit aan het begin van de zomervakantie al tjokvol, net als veel andere asielen. „Maar zwerfdieren die vermagerd zijn, kunnen natuurlijk altijd terecht.”
Weinig mensen die bij het asiel aan de Verlengde Arnhemseweg aankloppen, geven hun vakantieplannen als reden op om hun huisdier af te staan. „Daar schamen ze zich toch een beetje voor”, zegt verzorgster Bertine. Toch betekent het begin van de zomervakantie elk jaar weer topdrukte voor de dierenasielen. Huisdieren veranderen dan vaak van een lust in een last.
Dit jaar was de toestand al nijpend voordat de grote uittocht van vakantievierend Nederland begon. Ruim de helft van de asielen werkt inmiddels met een wachtlijst voor mensen die hun huisdier willen afstaan.
Vooral voor katten is er een nijpend tekort aan opvangplekken: 41 procent van de asielen zit voor deze dieren vol. Bij 27 procent waren half juni ook alle hondenhokken al gevuld, en dat terwijl de vakantiedrukte nog moest beginnen, zo bleek maandag uit cijfers van de Dierenbescherming.
Vakantiegangers die geen oppas voor hond of kat konden vinden, laten hun huisdieren soms in een bos of op een andere eenzame plaats achter, moederziel alleen. „Dat is strafbaar, maar de eigenaar wordt zelden achterhaald”, zegt de verzorgster uit Hof van Ede.
Bij het asiel worden ze bij bosjes binnengebracht: honden die door hun baasje afgedankt zijn, katten die thuis niet meer welkom waren en vooral veel jonge kittens waarmee de eigenaars geen weg wisten. „Katten zwerven natuurlijk altijd, maar je ziet na verloop van tijd echt wel of zo’n dier een vast adres heeft. Zwervende katten gaan er verwaarloosd uitzien. Vaak zijn ze vermagerd, omdat ze onderweg niet voldoende eten bij elkaar weten te scharrelen.”
Het Edese asiel ging in de jaren zestig open en verhuisde in 1984 naar de huidige locatie aan de Verlengde Arnhemseweg. Hoe druk en vol en lawaaierig het er ook is, voor zwerfdieren staat de poort altijd open. „Je kunt die dieren niet laten lopen. Dat betekent echter wel dat we voor ”afstand”, het afstaan van dieren, een wachtlijst moeten hanteren. Mensen die dat willen, kunnen hier vóór september echt niet meer terecht.”
Dat het zo lang duurt, komt doordat de uitgifte van dieren gedurende de vakantieperiode stagneert. „Vooral kittens worden meestal vrij snel geplaatst, maar tijdens de zomermaanden schaffen relatief weinig mensen een dier aan. Dat gebeurt pas als ze terugkomen van vakantie.”
De verzorgster moet haar stem verheffen om boven het lawaai uit te komen. Twintig honden die elkaar toeblaffen, kunnen samen veel decibellen aan herrie produceren. Daar valt het gemiauw van de ongeveer tachtig katten bij in het niet.
Dat laatste getal is maar een schatting, verzucht Bertine. „Het aantal kittens tellen we maar niet meer. Het is niet bij te houden.”