Dat stelt B. van Rhijn, uroloog in opleiding van het Erasmus mc in zijn proefschrift, waarop hij woensdag promoveert. Eén op de 1500 Nederlanders heeft blaaskanker, de op vier na meest voorkomende vorm van kanker. Het bijzondere aan blaaskanker is dat er na behandeling vaak opnieuw tumorplekjes ontstaan (bij 50 tot 70 procent van de patiënten). Daarom staan blaaskankerpatiënten na de eerste diagnose onder intensieve controle van hun specialist.

Volgens Van Rhijn zijn de DNA–onderzoeken niet alleen minder vervelend voor de patiënt, maar ook relatief goedkoper dan de kijkoperaties. Bovendien is de kans op een blaasontsteking minder groot. Van Rhijn ontdekte ook dat mensen met een bepaalde genafwijking (FGFR3) minder kans hebben op het ontwikkelen van een ernstiger vorm van blaaskanker. Wellicht hoeven deze patiënten in de toekomst minder vaak gecontroleerd te worden.

Van Rhijn verrichtte onderzoek onder ruim honderd patiënten. Inmiddels is met subsidie van ZonMW een vervolgonderzoek begonnen onder een grotere populatie.

De kennis over de rol van het DNA, het erfelijk materiaal van mensen, bij het ontstaan van kanker is de afgelopen decennia stormachtig toegenomen. Beschadigingen in het DNA, die niet worden gerepareerd aan de basis staan van kanker.