Park ’44 is een initiatief van de plaatselijke kunstenaar Jac. Splinter. Hij moest twee jaar onderhandelen met het Nijmeegse stadsbestuur om van het plein een parkachtig grasland te mogen maken. De aanleg van Park ’44 is grotendeels gefinancierd met de verkoop van aandelen. Al ruim 500 Nijmegenaren hebben zo’n aandeel gekocht. Het parkje blijft in elk geval tot 2007 in stand. Dan wil de gemeente beginnen met de herinrichting van Plein ’44, waarvoor via een internationale architectuurwedstrijd een plan is ontworpen.

Het Nijmeegse college van B en W voelde aanvankelijk niets voor de plannen van Splinter om het plein voor langere tijd in een parkje te veranderen. Het college voorzag onder andere hoge onderhoudskosten. Uiteindelijk dwong de raad het college in april om een akkoord met Splinter te sluiten.

Aanleg en onderhoud van het parkje kosten ongeveer 240.000 euro. Splinter heeft tot nu toe ongeveer 50.000 euro binnengehaald aan sponsorcontracten en aandelenverkoop. Daarnaast heeft hij een groep vrijwilligers gevonden die de komende jaren dagelijks vuil op het plein zal opruimen en die het gras geregeld maait. De gemeente draagt ruim een ton aan de kosten bij.

Bij de opening van Park ’44 zaterdag deelde Splinter direct een vuilnis- en maaischema aan zijn vrijwilligers uit. Een plan om zogenoemde witte grasmaaiers op het plein te parkeren, zodat iedereen die daar zin in heeft, even zou kunnen maaien, mislukte. Binnen enkele dagen was een deel van de grasmaaiers al vernield of verdwenen.

Plein ’44 is ontstaan nadat een vergissingsbombardement van de geallieerden in 1944 een groot deel van de Nijmeegse binnenstad had weggevaagd. Het is altijd een probleem geweest om de grote open ruimte enige sfeer te geven. Diverse kostbare herinrichtingsplannen konden daar niets aan veranderen. In 2003 rolde Jac. Splinter tijdens de pinksterdagen graszoden uit over het betonnen plein. Dat bleek een succes, want nog dezelfde dag namen terrasbezoekers de grasmat in bezit.