Tot dusver was het parool in de EU dat er geen plan-B is. Daarmee werd de indruk gewekt dat een Frans ’non’ het einde van de grondwet zou betekenen, maar dat niemand daar eigenlijk aan wilde denken.

Het plan-B is er volgens de krant alleen voor het geval het verschil tussen de Franse ja- en nee-stemmers klein is. Op een groot verschil (’grand Non’) hebben de leiders volgens The Sunday Telegraph geen antwoord, behalve dan dat de Europese grondwet „in feite dood is".

Plan-B houdt in dat er na een ’petit Non’ een spoedverklaring van de 25 Europese lidstaten komt, waarin onder meer staat dat de ratificatieprocedures moeten doorgaan en dat het verdrag door alle 25 landen moet worden goedgekeurd om van kracht te kunnen worden.

In het plan staat verder dat Frankrijk nog een keer moet gaan stemmen als alle andere landen het verdrag geratificeerd hebben.

In Zweden is kennelijk nog niet doorgedrongen dat er een plan-B is. Daar hebben de twee kleinste regeringspartijen - Groenen en Links - zondag gezegd dat Zweden moet ophouden met het ratificatieproces als de Fransen tegen stemmen. Groenen en Links regeren samen met de sociaal-democraten, die zonder hun steun niet aan de macht kunnen blijven.

Partijvoorzitter Peter Eriksson van de Groenen zei dat „de meeste Zweden het totaal absurd zullen vinden als Zweden doorgaat met iets dat al mislukt is". Zijn collega van de Linkse partij, Lars Ohly, zei dat het verdrag „dood" is als de Franse tegenstemmen en dat zijn partij dan ook zal vragen om stopzetting van het proces van ratificatie.

Minister Bosse Ringholm van Europese Zaken vindt echter dat zijn land moet doorgaan. „Elk EU–land moet zijn antwoord aan de Europese Unie en de Europese Commissie geven".