Geen steun aan onverdraagzaamheid
Zeven christelijke leiders -dr. Richard D. Land, Jay Sekulow, Janet Parshall, Gary Bauer, Glenn Plummer, Leith Anderson en Fr. Keith Roderick- schreven op 25 april een open brief aan president Bush, als reactie op het groeiende aantal antisemitische incidenten overal ter wereld. Hierna volgt de tekst.
Geachte president,
We schrijven omdat we als christelijke leiders niet anders kunnen. Ons geloof en onze visie op de geschiedenis leiden ertoe dat we u, als gelovig man en als president van de VS, vragen om in het openbaar een verschrikkelijke geest die de wereld in zijn greep houdt, hard te veroordelen. Die geest is het antisemitisme.
Door de hele geschiedenis zijn oproepen „om Joden te beschuldigen” altijd voorboden geweest van omvangrijke rampen, niet alleen voor Joden, maar ook voor anderen. Klachten over lastige Joden die de wereld tot een beter oord zouden maken als ze een stapje opzij zouden doen, kondigden de opmars van het kwaad aan. Ze luidden ook aanvallen op basale democratische waarden in. Ruth Wisse, professor aan de Harvard-universiteit, zei terecht dat „de ervaring de internationale gemeenschap zou moeten hebben geleerd dat antisemitisme een instrument is van antidemocratische politici.”
Met haar volgende uitspraak zijn wij het van harte eens: „Wanneer een maatschappij haar energie in antisemitisme steekt, is dat een teken van politieke demoralisering; hoe meer men de razernij tegen de Joden opzweept, hoe groter de noodzaak van een oorlog wordt om die razernij tot uiting te doen komen. De opkomst van het antisemitisme (…) gaat samen met de opkomst van een politiek van rancune tegen wat Joden vertegenwoordigen: een open en democratische maatschappij, de ethiek van concurrentie en individuele vrijheid.”
Om het eens simpel te zeggen, we weten dat u vast gelooft dat de laster van het antisemitisme een van de grootste leugens van de geschiedenis is. En nu, nauwelijks vijftig jaar na de val van het nazi-regime, is het tot zondebok maken van Joden een machtige factor in de wereldpolitiek. Het wordt steeds meer gehoord aan gezellige dinertafels, op universiteiten, binnen de VN, op ministeries van Buitenlandse Zaken en vele andere „respectabele hoofdkwartieren.” In een hardnekkiger vorm wordt het nu openlijk uitgedrukt in schoolboeken, officiële kranten en televisie-uitzendingen; vaak door laster die gelijk is aan de door de nazi’s gebruikte leugens.
Stoppen
Het moet ophouden. Aanhoudend en openlijk moet dit afgekondigd worden.
Daarom vragen we u beleefd om duidelijk te maken dat de VS hard op zullen treden tegen alle leiders, landen en bewegingen die de leugen van het antisemitisme financieren of propageren. Er zijn natuurlijk duidelijke meningsverschillen over wat de beste manier is om een eerlijke vrede in het Midden-Oosten te bereiken. Stevige debatten over deze verschillen, waarvan sommige Israël zullen teleurstellen en andere de Palestijnen, zijn een essentieel onderdeel van een betekenisvol vredesproces. Maar als we echte vrede willen bereiken, en als de wereld wil voorkomen dat ze in een nieuwe neerwaartse spiraal van haat en vernietiging terechtkomt, moeten de grenzen van beschaafd overleg duidelijk getrokken worden.
We vragen u deze grenzen te trekken met openbare afkondigingen die opmerkingen als deze ontmaskeren:
- De opmerking van de Franse ambassadeur in Engeland, onlangs geplaatst tijdens een diner, die Israël beschreef als „dat verwenste kleine landje” en zich afvroeg waarom „de wereld het gevaar van een derde wereldoorlog moest lopen vanwege deze mensen”.
Het sterke antisemitisme dat de ironisch geheten, door de VN gesponsorde Durban-conferentie tegen racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en relatieve tolerantie verspreidde, en de bijzonder negatieve aandacht voor Israël van de VN-commissie voor de status van vrouwen, de recente vergadering van de VN-commissie voor de mensenrechten en andere vergaderingen van de VN.
Verwijzingen naar het Protocol voor de Oudsten van Sion en vermeende Joodse rituelen waarin mensen geslacht worden. Die verwijzingen zijn te vinden in de door overheden gecontroleerde media van vele landen in het Midden-Oosten. Herhaaldelijk worden Joden door islamitische leiders als varkens aangeduid. Joden worden aangeduid in vertekenende termen, zoals we ze sinds de dagen van Hitler niet meer zagen. Het gebeurt allemaal in door overheden gefinancierde boeken van islamitische basisscholen over de hele wereld.
Veroordeling
We schrijven u ook omdat we geloven dat een harde veroordeling van het antisemitisme net zo belangrijk is voor moslims als voor andere mensen. Tenzij er genadeloos tegen opgetreden wordt, zal antisemitisme net zo’n effectief middel worden om de islam en onderdrukkende moslims te paaien als eerdere laster tegen de Joden andere grote culturen in de wereld in haar netten ving en ontwrichtte. De grote islamdeskundige Bernard Lewis, die geschreven heeft over „het initiatief en de openheid” van de klassieke islam, heeft ook het fanatieke antisemitisme dat nu in grote delen van het Midden-Oosten gepreekt wordt, beschreven:
„Het afschilderen van Joden als demonen gaat nu veel verder dan het ooit gegaan is in de westerse literatuur, met uitzondering van Duitsland in de periode van het nazi-regime. In de meeste westerse landen worden antisemitische dwalingen over de Joodse historie, religie en literatuur meer dan gecompenseerd door een groot aantal echte wetenschappers. In de moderne Arabische letterkunde zijn er maar weinig van zulke compenserende elementen.”
Andrew Sullivan heeft geschreven over de „ontnuchterende waarheid” van de bevindingen van professor Lewis en over het feit dat hij en anderen al lang wisten dat ze waarheid waren, maar het niet konden verwoorden. Hij stelde de vraag:
„Waarom heb ik de andere kant op gekeken? Waarom heb ik dit antisemitisme niet serieus genomen, met als argument dat dit vreemde culturen zijn, die wij niet helemaal kunnen begrijpen, of omdat deze ziekteleren gebaseerd zijn op min of meer legitieme -maar naar mijn idee niet echt overtuigende- kritiek op de Israëlische politiek? Wij westerlingen willen gewoonweg niet geloven dat dit soort haat nog steeds bestaat; en wanneer het opduikt, voelen we ons ongemakkelijk. We doen alles om de aandacht ervan af te wenden. Waarom deze ontkenning? Wat aan deze ziekte begrijpen we nog steeds niet? En welk mogelijk excuus hebben we om ze niet bloot te stellen aan en te confronteren met alle machten die we hebben?”
Wat de moeilijkheden van de politiek in het Midden-Oosten ook zijn -en dat zijn er veel, wat voor kritiek er ook geleverd mag worden op de landen die betrokken zijn in het vredesproces van het Midden-Oosten- wij geloven dat de tijd voor alle mensen gekomen is die willen handelen door te verklaren dat antisemitisme geen goede basis is voor politiek handelen.
Blijvende vrede
In zijn beroemde brief uit 1790 aan de Hebreeuwse Gemeente van Rhode Island somde president George Washington op wat naar onze overtuiging een bijzonder positieve bijdrage aan de wereld is: een unieke en tijdloze uiteenzetting van religieuze vrijheid:
„De burgers van de Verenigde Staten van Amerika hebben het recht zichzelf te belonen, omdat ze de mensheid voorbeelden hebben gegeven van een vergrote en liberale politiek: een politiek die het waard is te imiteren. Allemaal bezitten ze dezelfde vrijheid van geweten en onaantastbaarheden van het burgerschap. Het is nu niet meer tolerantie waarover gesproken wordt, alsof bij de gunst van één klasse van mensen anderen mee mochten genieten van hun inherente natuurlijke rechten. Want de regering van de Verenigde Staten, die geen steun geeft aan onverdraagzaamheid, en geen hulp aan vervolging, vraagt alleen dat zij die onder haar bescherming leven zich gedragen als goede burgers, door dit in alle gevallen hun daadwerkelijke steun te geven.”
In het belang van een blijvende vrede in het Midden-Oosten, en om het geloof en onze eigen waarden te bewaren en hopend op een succesvol einde van de oorlog die u tegen het terrorisme voert, dringen we er op aan dat u de wereld in de duidelijkste bewoordingen laat weten dat wij, die de vrijheid koesteren, trots terugverwijzen naar de gevoelens van George Washington: we geven „geen steun aan onverdraagzaamheid, en geen hulp aan vervolging.”. Er is geen beter moment dan nu om het groeiende schrikbeeld van het antisemitisme te veroordelen en te verzekeren dat het nooit meer een toegestaan element in diplomatieke, politieke, culturele of religieuze uitdrukkingen mag worden.