Rond mandala is krachtenspel gaande
Tussen maandag 11 en vrijdag 29 april 2005 bouwen Tibetaans Boeddhistische monniken op de Onze Lieve Vrouwe-toren in Amersfoort aan een zandsculptuur: een mandala. Reden voor voorganger Richard Klomp om te protesteren, maar vooral ook te bidden.
Een aantal evangelische kerken uit Amersfoort, verenigd in het Evangelisch Contact Amersfoort, heeft sinds de mandala vervaardigd wordt, haar gebruikelijke gebedsactiviteit geïntensiveerd. Zij riepen hun voorbidders op om voorafgaand aan de bouw van de mandala en na afloop van die periode te bidden bij de toren.
Ongelukkigerwijs is er in de media over dit onderwerp een verkeerde beeldvorming ontstaan. De media zien deze extra voorbedeactiviteiten als teken van onenigheid of een conflict tussen de evangelische christenen en de boeddhistische monniken. Volgens ons is er van een conflict geen sprake. Met het grote gebod draagt Jezus ons op om te houden van God en alle mensen om ons heen. Onze liefde omvat dan ook alle mensen, inclusief degenen die een andere politieke of religieuze overtuiging hebben.
Waken
Wel is er sprake van een bewuste stap waarin we onze verantwoordelijkheid innemen als geestelijke wachters in onze stad. De Bijbel waarschuwt nadrukkelijk voor het oorzakelijk verband tussen onze geestelijke keuzes en de gevolgen. „Vandaag geef ik je de keus tussen zegen en vloek. Goed zal het je gaan als je Gods geboden opvolgt, de geboden die ik je vandaag opleg. Slecht vergaat het je als je ze niet opvolgt, als je afwijkt van de weg die ik je heb gewezen, als je andere goden achternaloopt, goden met wie je niets te maken hebt.” (Deuteronomium 11: 2 in de GNB-vertaling).
Het is dan ook niet meer dan logisch wanneer de leiders van christelijke kerken waakzaam reageren op een actie waarin een voor velen onbekende godenwereld wordt gepresenteerd aan het Amersfoortse publiek.
Waarom zijn wij ongelukkig met de bouw van een dergelijke mandala? Deze sculptuur is de uitdrukking van een geestelijk proces dat door deze boeddhistische monniken in beweging wordt gezet.
In diverse rapporten die ons de laatste weken bereikten, worden we ernstig gewaarschuwd voor de geestelijke impact van dergelijke rituelen. Kort gezegd komen al die rapporten hier op neer: Middels de bouw van zo’n mandala en de bijbehorende mantra’s (magische spreuken) en andere boeddhistische rituelen, wordt vanaf de toren contact gelegd met de geestenwereld. Iets waarvoor we in de Bijbel worden gewaarschuwd. De zandsculptuur is daarbij een zinnebeeld van zowel ”de Groene Tara” (vrouwelijke boeddha) als een paleis waarin men de godenwereld uitnodigt haar intrek te nemen.
Aan het eind van deze bouwfase en riten wordt het bouwwerk vernietigd en uitgestort in de rivier de Eem. Hiermee komt de opgewekte ’energie’ vrij in het stroomgebied van die rivier.
Geen angst
Het moge duidelijk zijn dat deze symbolische handelingen en gebruiken minder vrijblijvend en onschuldig zijn dan aanvankelijk door velen werd aangenomen. Het is niet alleen een kunstzinnige of culturele uiting, maar boven alles een proces van geestelijke beïnvloeding en een kosmisch krachtenspel. Het openbreken van de geestelijke wereld, buiten Jezus Christus om, is beslist niet zonder risico’s.
Onze gebedsactie komt echter niet voort uit angst voor de veiligheid van de christenen in onze stad. Gods woord verzekert de gelovigen immers dat Christus Die in ons woont, machtiger is dan hij die in de wereld heerst. (1 Johannes 4:4). We roepen vanuit een diep besef van liefde en verantwoordelijkheid Gods bescherming uit over onze stad en het land dat we lief hebben.
De auteur is voorganger van een evangelische gemeente in Amersfoort die protesteerde tegen de komst het boeddhistische evenement in de keistad en hoofd van het theologisch instituut van Rafaël Nederland.