Na de opening van de tentoonstelling brengt het paar een bezoek aan het museum Auschwitz en het voormalige concentratie– en vernietigingskamp Auschwitz Birkenau.

Sinds 1980 heeft Nederland een paviljoen met tentoonstelling in het museum van Auschwitz. Zowel de expositie als het paviljoen moest worden vernieuwd. De herziene tentoonstelling laat zien hoe een groot deel van de Nederlandse joden uiteindelijk in Auschwitz is terechtgekomen. Geschetst wordt hoe door isolatie en vervolgens deportatie in enkele jaren tijd vrijwel een totale bevolkingsgroep uit Nederland is weggevoerd.

De geschiedenis wordt verteld door middel van persoonlijke verhalen, geïllustreerd met geluidsfragmenten, foto’s, filmfragmenten, persoonlijke documenten, citaten uit dagboeken, autobiografieën en interviews. Ook wordt speciale aandacht gegeven aan de Nederlandse Sinti en Roma die in Auschwitz zijn omgekomen.

Naast de tentoonstelling is in het paviljoen ruimte vrijgemaakt voor de herdenking en herinnering aan die Nederlanders die in Auschwitz zijn omgekomen. Op de wanden van het paviljoen zijn de namen van de overledenen geschreven.

Het Nederlandse paviljoen is gelegen op de bovenverdieping van barak 21 in het Stammlager in Auschwitz. Hier werden de eerste experimenten uitgevoerd voor vernietiging met het gas Zyclon B. Dit resulteerde in de bouw van het vernietigingskamp Auschwitz Birkenau, de plek waar vervolging en deportatie van joden, Roma en Sinti uiteindelijk resulteerden in massamoord.

In het Stammlager zijn door verschillende landen stenen barakken ’geadopteerd’, waarin voor dat land relevante informatie wordt gegeven.

Van de 104.000 Nederlanders die als gevolg van vervolging zijn omgekomen, hebben 58.000 hun leven verloren in Auschwitz.