Koningin Beatrix kreeg de afgelopen weken behoorlijk wat kritiek uit rooms-katholieke kring omdat zij niet aanwezig was geweest bij de begrafenis van de paus. Onze CDA-premier was daar de hoogste vertegenwoordiger van de Nederlandse staat.Oud-premier Van Agt maakte zich tot tolk van de roomse onvrede. Hij noemde het wegblijven een affront voor het rk-volksdeel. Vice-premier Zalm kon Van Agt er echter op wijzen dat hij premier was tijdens de begrafenis van twee pausen. Bij geen daarvan was de Koningin of de premier naar Rome afgereisd.

In de ogen van Van Agt had Johannes Paulus II echter zulke uitzonderlijke kwaliteiten, dat dergelijke vergelijkingen niet opgingen. Inmiddels is besloten dat prins Willem-Alexander samen met premier Balkenende naar Rome zal gaan om de inhuldiging van de nieuwe paus bij te wonen.

Uiteraard moeten wij wel bedenken dat ook ten aanzien van deze zaken geldt dat ministers verantwoordelijk zijn voor het doen en laten van de Koningin en anderen die tot het Koninklijk Huis behoren. Vanwege de koninklijke onschendbaarheid moet de kritiek zich altijd op het kabinet richten. Niet iedereen heeft dat door. Dat zal ook gelden voor velen die zich stoorden aan het wegblijven van koningin Beatrix bij de pauselijke begrafenis.

Nu zou het ook bezijden de werkelijkheid zijn om te stellen dat de persoonlijke inbreng van de Koningin in deze zaken nihil is. Het is zeer wel mogelijk dat zij het niet passend vond bij de protestantse traditie van het Oranjehuis om naar Rome te reizen.

Zij zou ook werkelijk de eerste Oranjevorst zijn die zoiets deed. Van zo’n koninklijk eerbetoon aan de overleden paus zijn we gelukkig verschoond gebleven. Dat prins Willem-Alexander zondag in Rome de inhuldiging van Benedictus XVI bijwoont is al erg genoeg.

Nog steeds geldt dat in de gereformeerde gezindte een grote liefde bestaat voor het koningshuis. Vanouds werd daar gesproken van het drievoudig snoer. In die kring heeft men veelal nog historisch besef. Daar voelt men zich altijd nog het meest verbonden met de wordingsgeschiedenis van onze natie, waarin het Oranjehuis, onder Gods voorzienig bestel, een uiterst belangrijke plaats innam.

De recente enquête van het RD laat zien dat die betrokkenheid bij het koningshuis nog steeds royaal aanwezig is. Uiteraard weet men ook van allerlei zaken in de koninklijke familie die tot droefheid stemmen. De onthullingen van prins Bernhard die na zijn dood gepubliceerd werden, zijn nog niet vergeten. Datzelfde geldt van de vrijzinnige begrafenisdiensten van Juliana en Bernhard.

Niet toevallig is het dat de vorig jaar overleden Koningin bij de RD-lezers op minder waardering kan rekenen dan haar moeder Wilhelmina of haar dochter Beatrix. Beatrix heeft meer gevoel voor stijl dan haar moeder en komt ook minder vrijzinnig over.

Toch verwacht men meer van de Koningin. Negentig procent van de lezers vindt dat zij moet weigeren wetten te tekenen die in strijd zijn met de Bijbel. Staatsrechtelijk zou dat grote en ingrijpende complicaties geven. Maar ook voor een koningin geldt dat het altijd verkeerd is om tegen Gods geboden in te gaan.