De expositie ”Dead.lines - oorlog, media en propaganda in de twintigste eeuw” kan de woorden van Donald Trelford, voormalig hoofdredacteur van The Observer, treffend illustreren. De boeiende tentoonstelling, tot 17 november in In Flanders Fields Museum, toont eveneens het dilemma van Martha Gellhorn. De Amerikaanse oorlogsverslaggeefster († 1998) gaf eerlijk toe nooit het oorlogsleed écht te kunnen beschrijven. „Het was altijd erger dan ik het kon uitdrukken.” Het oorlogsmuseum ”met een vredesboodschap” belicht de haat-liefdeverhouding tussen oorlog voerende partijen en de (massa)media in de afgelopen eeuw. Overheden gebruiken foto’s en film- en klankfragmenten voor het beïnvloeden van de publieke opinie of dringen het volk zelfs met weinig waarheid een onwaarheid op. En journalisten willen met camera, microfoon en pen in de aanslag graag nieuws scoren. Zo benadrukt een foto van Robert Antony -het affichebeeld van Dead.lines- de (kleine) overwinning van de Belgen bij Merkem-Kippe (april 1918). De plaat (zie voorpagina) brengt hem ook in vredestijd nog financieel gewin. Een gesneuvelde Duitse soldaat ligt scheefgezakt in de modder, tot de knieën in het water. Een man met een camera over zijn schouder loopt weg. Met dit filmpje ging overigens niets mis. Het korte tafereel is zelfs in Ieper zichtbaar. De tentoonstelling, die het tijdsbestek 1900 tot heden in vijf periodes hakt, is een reis naar grote en kleine oorlogen. De Eerste Wereldoorlog is gekoppeld aan de grafische media, het Interbellum aan film, de Tweede Wereldoorlog aan radio, de Koude Oorlog aan televisie en de Hedendaagse Conflicten aan internet. Of het Palestijns-Israëlische duel een strijd is tussen waarheid en leugen, daarover behoeft geen twijfel te bestaan. Sharon en Arafat bewijzen bijna dagelijks de indringende boodschap van Dead.lines.

Meer informatie over In Flanders Fields Museum te Ieper: 0032-57228584 of www.inflandersfields.be.