wenst met het oog daarop dat samenwerking tussen organisaties in de gereformeerde gezindte sterker gestalte krijgt. Daarbij ziet hij ook een rol weggelegd voor zorgverzekeraars DVZ en Pro Life. Onlangs berichtte het RD over de vervolgsynode van de Gereformeerde Gemeenten. Het bleek dat de bekostiging van het eigen welzijnswerk, vanuit De Vluchtheuvel, onder financiële druk komt te staan. Daarnaast dreigt er een financieel tekort bij de vereniging Helpende Handen. Uit de verslaglegging bleek hoe moeilijk de bekostiging van de gezondheidszorg in Nederland in elkaar steekt.

Fusie
Recent heeft, zoals het RD op de voorpagina berichtte, een aantal organisaties uit de gereformeerde gezindte besloten landelijk te gaan samenwerken. Het betreft onder andere Siloah, de RST en de verzorgingshuizen van de Gerefomeerde Gemeenten. Deze samenwerking kan een begin zijn van een federatie van organisaties die met behoud van hun eigen grondslag, identiteit en organisatie gezamenlijk zoeken naar mogelijkheden om hun werk financieel mogelijk te maken en te laten bekostigen vanuit de publieke middelen.

Zo zouden de organisaties die bij Focaris zijn aangesloten zich bij deze federatie kunnen aansluiten. Dit zijn onder andere Eleos, SGJ, diverse protestants-christelijke verzorgingshuizen en andere instellingen. Hetzelfde geldt voor andere organisaties, zoals Helpende Handen, De Schutse, Adullam, Stichting Schuilplaats, De Driehoek, Curadomi en Agathos.

De federatie zou kunnen proberen via de zorgverzekeraars Pro Life en DVZ door middel van geïndiceerde AWBZ-producten financiële middelen te genereren. Pro Life en DVZ zouden het helemaal goed doen als ze in 2006, als de nieuwe zorgverzekering totstandkomt, zelfs de bekostiging van indentiteitsgebonden welzijnswerk in hun standaardpakket zouden opnemen.

Dwang
Technisch maakt het niet zo veel uit. Of het nu via de collectezak komt met dwang vanuit een synode voor een bepaalde afdracht per lid, via aanvullende premie, of via de standaardpakketpolis - het geld moet er komen. Mijn ideeën zijn niet nieuw. Ook anderen hebben voor federatieve samenwerking en een zorgkantoor voor alle organisaties in kerkelijk Nederland gepleit. Maar wanneer voegen we daadwerkelijk de daad bij het woord? Deze vraag is van belang mede gezien de komst van de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO), die vanaf volgend jaar van kracht moet worden.

Blijft over, zoals ik zelf midden jaren negentig heb meegemaakt, dat het geld soms uit onverwachtse hoek er toch kan komen. Een rooms-katholieke organisatie stelde toen via een bepaalde regeling gelden ter beschiking voor het opstarten van een dagverblijf voor ouderen. Hierbij waren Helpende Handen en drie predikanten uit de Gereformeerde Gemeenten betrokken. Zeer duidelijk werd het ons toen dat „Mijns is het goud en het zilver op duizend bergen” heden ten dagen nog steeds van kracht is.

De auteur is directeur van een zorginstelling.