De werknemers in IJmuiden zien en respecteren Berndsen, die in 2001 benoemd werd als toezichthouder, als iemand bij wie de belangen van het Nederlandse smaldeel in goede handen waren.

Tussen de Nederlandse en de Britse tak van het staalconcern, in 1999 ontstaan uit de fusie tussen Hoogovens en British Steel, is vanaf het begin sprake geweest van een gespannen relatie. Dat kwam vooral doordat de Nederlandse tak van het nieuwe concern het veel beter deed dan het Britse deel. Dat is ook nu nog het geval.

In de afgelopen jaren betichtten ondernemingsraad en bonden de leiding aan de overkant van de Noordzee er geregeld van dat ze de goed gevulde kas van het voormalige Hoogovens misbruikte om de bodemloze putten van de verouderde fabrieken in Groot-Brittannië te dempen. Een dieptepunt in de relatie ontstond in 2003 toen de leiding in Londen besloot de aluminiumtak van Corus Nederland te verkopen. Vooral Berndsen schoot dit in het verkeerde keelgat. Hij was met het personeel bang dat het geld „in het zwarte gat” van de Britse tak zou terechtkomen. De ruzie liep hoog op. De rechter moest eraan te pas komen. Deze verbood tot groot onbegrip van de Britten de verkoop van de divisie aan het Franse Pechiney.

Een nieuwe leiding en sterk verbeterde resultaten hebben bij Corus voor enige rust gezorgd. Berndsen benadrukte donderdag dat er geen druk uit Londen op hem is uitgeoefend om te vertrekken. Hij wil meer tijd voor zichzelf en vindt het daarbij goed dat hij vertrekt nu het weer beter gaat. De scheidende commissaris zei zich te kunnen voorstellen dat hij wordt gezien als „het symbool van het verzet van Nederland tegen ingrepen vanuit Londen.”

Berndsen, voormalig topman van transportonderneming Nedlloyd, wordt als voorzitter van de raad van commissarissen bij Corus opgevolgd door Jacques Schraven. Die vertrekt op 1 mei als voorzitter van werkgeversorganisatie VNO-NCW.