„In deze stad en in ons land moet meer aandacht komen voor de rol van het gezin”, meende de wethouder (CDA). „Onze stad moet gezinsvriendelijker worden. Dat kan door de juiste huizen te bouwen, door wijken geschikt te maken voor gezinnen en door aandacht te hebben voor armoede in gezinnen met kinderen.”

De leden van het gezinsparlement vonden vooral dat bewoners zelf hun leefomgeving moeten verbeteren. Integratie in de buurt is geen taak voor de overheid, meenden zij. „Wijkbewoners kunnen zelf initiatieven nemen”, zei een deelnemer aan de discussie. „Je kunt bijvoorbeeld de buurvrouw eens meevragen of samen thee drinken. Dan leer je elkaar kennen en dat heeft weer invloed op de wijk.”

Ook opvoeden is een taak van de ouders. „Ik bepaal zelf hoe ik mijn kinderen opvoed, daar heeft de overheid niets over te zeggen”, maakte een deelneemster aan het debat duidelijk. Volgens het gezinsparlement is er geen sprake van drastische verschillen in opvoeding bij verschillende culturen. „Het is, denk ik, het belangrijkst dat je elkaar leert kennen. Dan stap je het snelst over de vooroordelen heen. Want veelal gaat het om vooroordelen”, analyseerde een andere deelnemer.

Ook een bewoonster uit de wijk Delfshaven vond dat bewoners zelf initiatieven moeten nemen in de buurt. „Wij hebben een soort buurtraad opgericht, maar helaas zijn daar alleen autochtonen bij betrokken. De allochtonen zijn gewoon niet te porren voor dit soort initiatieven in de buurt.” Volgens CDA-raadslid A. Erdal komt dat doordat sommige bewoners door hun eigen problemen niet in de wijk aan de slag kunnen. „Sommige groepen met een achterstand zijn niet in staat om initiatieven te nemen. Daar moeten instanties naar kijken.”