Voor directeur H. van Dieren staat vast dat de toekomst van het goederenvervoer ligt op het spoor en via het water. „Natuurlijk blijf je groenten en bloemen over de weg vervoeren. Maar voor vele producten kunnen en moeten andere oplossingen worden gezocht. De wegen raken te vol.”

Van Dieren, die destijds tapijt vervoerde, zag na de val van de Berlijnse Muur de goederenstromen richting Oost-Europa aantrekken. „We hoorden van onze chauffeurs dat ze meer dan dertig uur aan de grens stonden voor inklaring. In 1993 hebben we Van Dieren Riga opgericht, een volle dochteronderneming. Vanuit deze plaats in Letland wordt een flink deel van het voor- en natransport van containers via spoor of weg verzorgd. Ik kocht de eerste intermodale units in 1993 en heb dat langzaam uitgebouwd.”

In 1999 werd de eerste stap naar zogenaamd short sea-vervoer gezet, richting de Baltische staten. Van Dieren ontving in 2001 de ”intermodal award”, een onderscheiding van de Europese Commissie. „Per jaar haalden we in één keer 15 miljoen gereden kilometers van de weg.”

Na de verkoop van het tapijttransportbedrijf richtte hij zich geheel op het intermodale vervoer. Met twee collega-transporteurs verzorgde Van Dieren geruime tijd het spoorvervoer van containers voor Ikea, die zelf een treinverbinding onderhield tussen Duitsland en Zweden. Omdat het meubelbedrijf zich op zijn kernactiviteiten wilde concentreren, kreeg Van Dieren een kans om deze spoorverbinding over te nemen. Hij had er wel oren naar. „Natuurlijk brengt dit altijd risico’s met zich mee, maar zo’n treinverbinding biedt ook kansen.”

Sinds 1 januari heeft Van Dieren de verbinding in eigen beheer. Dagelijks rijdt er een trein vanaf de terminal in Herne in het Ruhrgebied naar het Zweedse Almhult. Onderweg komt de bestuurder van de locomotief zijn collega tegen, die zich met 37 containers en trailers vanuit Zweden richting Ruhrgebied beweegt. De reis vindt grotendeels in de nachtelijke uren plaats. Nauwelijks dertien uur na vertrek kunnen de containers en trailers worden gelost. De treinen passeren onder meer de belangrijke Oresundbrug tussen het Deense Kopenhagen en het Zweedse Malmö.

De shuttle is een schot in de roos. Niet alleen wordt er vele honderdduizenden euro’s tol op jaarbasis -in de meest gunstige omstandigheden kan het oplopen tot 1 miljoen euro per jaar- bespaard, ook het vervoer is milieuvriendelijk. En betrouwbaar, zegt Van Dieren. „Wij verzorgen zelf het voor- en natransport. Van huis naar huis. De klant moet weten waar zijn goederen zijn en wanneer die gebracht worden.”

Van Dieren heeft zelf zeventig eigen trucks en circa tachtig vervoerders die vast voor hem werken. De eigen trucks hebben hun thuisbasis in Riga. Bij de dochteronderneming werken 85 mensen. In IJsselmuiden bevindt zich het hart van de onderneming. Vijftien medewerkers zijn daar druk met de planning en het regelen van alle vervoer over weg, water en spoor.

Het aantal eigen containers bedraagt nu ongeveer 600. De omzet van Van Dieren bedraagt 30 miljoen euro. Bij Van Dieren Maritime is Samskip, een grote IJslandse rederij met eigen schepen en 4000 eigen containers, medeaandeelhouder.

Niet alleen Ikea maakt gebruik van de treinshuttle. Andere grote multinationals hebben zich achter de Zweedse meubelfabrikant geschaard en laten nu een belangrijk deel van hun transporten via de treinshuttle vervoeren. Meubelen, staal en hout komen uit Zweden en vanuit het Ruhrgebied vertrekken onder meer levensmiddelen en chemicaliën. „Met de treinshuttle halen we opnieuw 10 miljoen kilometer van de weg.”

De shuttle zat in de maand januari vrijwel vol. „Bij de bedrijven komen de rekeningen van de Duitse tol binnen. Dat begint men nu pas echt te merken.” Van Dieren is in gesprek met een groot bedrijf over het opzetten van een tweede treinshuttle, ditmaal richting Denemarken. Binnenkort worden de containers van Van Dieren en Samskip vanuit de Duitse terminal dagelijks per spoor van en naar Rotterdam vervoerd. Ook voor de verbinding met Almhult heeft Van Dieren uitbreidingsmogelijkheden achter de hand. „Voor een tweede dagelijkse trein is nog ruimte.”