De maatregel, gebaseerd op een Deens systeem dat in 2010 werd ingevoerd, maakt deel uit van het regeringsbeleid om immigratie te beperken en emigratie aan te moedigen, na de toename van asielzoekers tijdens de migrantencrisis van 2015.

Een door de regering aangestelde econoom bekritiseerde het voorstel als inefficiënt en mogelijk schadelijk voor de integratie van buitenlanders in de Zweedse samenleving. Hij concludeerde dat grote verhogingen van dergelijke subsidies „riskant zijn en daarom beter vermeden kunnen worden.”