De vraag is of de Amerikanen hun dreigement ook echt zullen waarmaken. De dwingende taal vanuit Washington kan ook bedoeld zijn om de druk op de partijen maximaal op te voeren.

Het is ook niet te hopen dat de VS daadwerkelijk hun bemoeienissen met de onderhandelingen zullen staken, mochten de huidige onderhandelingen opnieuw geen akkoord opleveren. Amerika is niet alleen de belangrijkste bondgenoot van Israël, maar ook het enige land dat de Joodse staat serieus onder druk kan zetten om concessies te doen.

En dat Israël pijnlijke concessies zal moeten doen om de resterende gijzelaars vrij te krijgen, is wel duidelijk. Hoe onterecht die ook mogen schijnen, in het licht van het feit dat Hamas het bloedbad van 7 oktober op zijn geweten heeft, nog altijd burgers wederrechtelijk gevangen houdt en ze ook zonder pardon van het leven berooft, zoals de executie van zes gijzelaars afgelopen week heeft getoond.

Toch zal deze oorlog, die over enkele weken al een jaar aan de gang is, ooit tot een einde moeten komen. Israël moet niet alleen een afweging maken of er op dit moment nog wezenlijke militaire doelen te behalen zijn, maar ook serieus onder ogen zien welke prijs het land bereid is te betalen om de bijna honderd ontvoerden terug te krijgen.

Tegelijkertijd moet de regering van premier Benjamin Netanyahu er alles aan doen om de veiligheid van de Israëlische burgers te waarborgen en een herhaling van de gebeurtenissen van 7 oktober te voorkomen.

Dat Hamas totaal kan worden vernietigd, is een illusie. In de eerste plaats omdat een ideologie zich niet met militaire middelen laat vernietigen. Maar ook de berichten van deze week dat de Palestijnse terreurbeweging in het noorden van de Gazastrook weer 3000 nieuwe leden heeft geworven en bewapend, laten zien dat uitroeiing ook fysiek een uiterst lastige opgave is.

Intussen neemt de binnenlandse druk in Israël op de regering om een deal te sluiten, steeds verder toe. Zeker na het bekend worden van de moord op de zes gijzelaars. Maar er zijn ook tegengeluiden in samenleving en politiek: niet zwichten onder druk van terroristen en niet opgeven in een strijd waar inmiddels honderden Israëliërs hun leven voor hebben gegeven.

Dat alles plaatst de regering van premier Benjamin Netanyahu voor een vrijwel onmogelijk dilemma. Helaas wordt een deel van dit dilemma ook bepaald door politieke afwegingen, die te maken hebben met het overleven van de huidige coalitie en de minister-president zelf.

Hoofdredactie