„Als de Europese Unie het voortouw wil nemen in de bestrijding van milieuvervuiling, moet dit instrument snel worden ingezet met heldere, transparante regels. Het onnodig ingewikkelder maken ervan leidt tot uitstel en wellicht zelfs tot afstel van de inzet van dit effectieve instrument om het broeikaseffect te bestrijden”, aldus Blokland.

De uitstoot van broeikasgassen moet in de EU met 8 procent worden teruggedrongen. Dit vloeit voort uit afspraken die in Kyoto zijn gemaakt voor de periode 2008-2012.

Bij het door Blokland voorgestane stelsel geven EU-lidstaten emissierechten uit aan bedrijfsleven en industrie. Blijft een bedrijf onder het plafond, dan kan het de rechten verhandelen aan een organisatie die boven het plafond dreigt uit te komen. Bedrijven worden op deze wijze geprikkeld reductiemaatregelen te nemen. Dat kan bijvoorbeeld door de aanschaf van nieuwe installaties met lagere CO(in2(-uitstoot. Op termijn kan dit voor bedrijven zeer rendabel zijn.

De handel in emissierechten vindt plaats in de vorm van een drie jaar durend experiment. Bedrijven in de Verenigde Staten volgen de ontwikkelingen in de EU op de voet. Als het instrument effectief blijkt, staat weinig een wereldwijd handelssysteem in emissierechten in de weg.

Blokland vindt dat emissierechten gratis aan bedrijven dienen te worden verstrekt. Het veilen van de rechten is een vorm van belastingheffing. Het terugsluizen van die belasting via de lidstaten maakt het systeem onnodig gecompliceerd. Tot slot moeten bedrijven die niet willen meedoen aan de emissiehandel, energiebelasting gaan betalen.