Volgens de Reddingsbrigade gaat het vaak om mensen die uit een cultuur komen waarin kunnen zwemmen minder vanzelfsprekend is dan in Nederland. „Dan heb je het over mensen met een migratieachtergrond, toeristen of mensen uit Oost-Europa die hier wonen. Daar zit achter dat als je ouders zwemmen vanuit huis niet hebben meegekregen, het ook minder logisch is dat je op zwemles gaat en diploma’s of zwemvaardigheid hebt.”

Daarmee staan kinderen als het om zwemveiligheid gaat al „1-0 achter”, stelt de Reddingsbrigade. Ze kunnen vaak ook gevaren in het water minder goed inschatten. „Als jij dan in het water staat en je stapt bijvoorbeeld in een kuil of er komt een golfje aan en je gaat kopje-onder, dan ben je potentieel al in gevaar. En soms speelt ook groepsdruk mee, de een durft wel en de ander niet.”

Wat de reddingsdienst betreft leren kinderen het makkelijkste zwemmen via de basisschool, maar bieden lang niet alle scholen nog schoolzwemmen aan en zijn particuliere zwemlessen vaak duur. Volgens de woordvoerder hebben veel gemeenten regelingen en subsidies om gezinnen met minder geld te ondersteunen voor de zwemles, maar weten veel ouders daar lang niet altijd vanaf. „Ook daar is winst te behalen, door meer bewustzijn te creëren.”

Meerdere partijen uit de zwemsector werken samen in het Nationaal Plan Zwemveiligheid om het aantal drenkelingen terug te dringen. Wat de Reddingsbrigade betreft zou ieder kind minstens een A- of ABC-zwemdiploma moeten hebben. Ook wordt er in het nationale zwemplan samengewerkt met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) en opvanglocaties om asielzoekers te informeren over de gevaren van zwemmen in open water, aldus de reddingsdienst.