Als een partij die jaren oppositie heeft gevoerd opeens regeringspartij wordt, kan het aantrekken van ervaren bestuurders best lastig zijn. Zo ook bij de PVV. In het rijtje namen dat Geert Wilders naar voren schoof, valt eigenlijk alleen die van Dirk Beljaarts op als iemand met de nodige bestuurlijke vlieguren.

Beljaarts was enkele jaren algemeen directeur van Koninklijke Horeca Nederland. Ook heeft hij een netwerk onder topondernemers, omdat hij lid geweest is van de Sociaal Economische Raad (SER). „Omdat ik jarenlang zowel dicht bij kleine ondernemers heb gestaan als bij ”captains of industry”, heb ik een goed gevoel over hoe het bedrijfsleven over de politiek denkt”, schrijft hij in zijn motivatiebrief , die formateur Van Zwol donderdag openbaar maakte.

Maar wat moet je als je nog maar twee jaar terug je debuut maakte in de gemeenteraadspolitiek, hier en daar een kortdurende managementfunctie hebt gehad en nu voor de leeuwen wordt gegooid als eindverantwoordelijke voor het gevangeniswezen en de Wet inburgering? Je werkervaring maar wijselijk laten rusten en vooral je karaktereigenschappen onderstrepen is dan eigenlijk de enige optie. Precies wat PVV-staatssecretaris Ingrid Coenradi van Justitie en Veiligheid doet. „Wat Nederland aan mij heeft? Een energieke tante, vasthoudend en optimistisch van aard”, valt te lezen in haar brief.

Meerdere PVV’ers leggen net als Coenradi het accent op het beloven van inzet en strijd. „Hard werken is mij met de paplepel ingegoten”, schrijft toekomstig asielminister Marjolein Faber, die zich omschrijft als dochter van een hardwerkende slagersfamilie in Amersfoort.

Roeping

Waar de PVV’ers zich inhoudelijk op de vlakte houden, weiden meerdere kandidaat-bewindslieden van NSC al volop uit over hun ”to do’s”. Met de staatssecretarissen Folkert Idsinga (Fiscaliteit) en Nora Achahbar (Toeslagen) en minister Eddy van Hijum (Sociale Zaken) erbij heeft de partij drie bewindspersonen die verantwoordelijk worden voor het hervormen van het belasting- en toeslagenstelsel. In hun brieven benoemen ze dat alle drie als prioriteit.

„Meer dan als een eer of een voorrecht zie ik deze kans als een roeping” - Teun Struycken, kandidaat-staatssecretaris NSC

Toekomstig staatssecretaris en topadvocaat Teun Struycken (Rechtsbescherming) ziet zijn kandidatuur als een dienstbetoon aan de maatschappij. „Meer dan als een eer of een voorrecht zie ik deze kans als een roeping, als een opdracht om mijn talenten te gebruiken voor een groter maatschappelijk belang dan dat van een specifieke cliënt in de rechtspraktijk.”

Eerder deze week ontweek Struycken tegenover de media de vraag hoe hij de in het hoofdlijnenakkoord afgesproken beperking van de rechtsbijstand en de beroepsmogelijkheden van asielzoekers vorm wil geven.  „Het zal een van de grote aandachtspunten zijn wanneer ik beëdigd ben”, zei hij na zijn gesprek met formateur Van Zwol.

VVD-Kamerlid Eelco Heinen maakt duidelijk dat hij een strenge minister van Financiën zal worden. „De begrotingsdiscipline moet terugkeren”, blikt hij vooruit.

Ellende

In de brieven van de BBB’ers komt openbaar dat de partij zowel oudgedienden als nieuwkomers trekt. De summiere motivatiebrief van oud-CDA’er en kandidaat-minister Mona Keijzer (Volkshuisvesting) straalt uit: iedereen kent mij toch? Nieuwkomer Eddie van Marum daarentegen, die uitvoering moet geven aan de Groninger hersteloperatie, is een open boek. De zelfstandig ondernemer zet zich neer als de juiste man op de juiste plaats: „Ik heb veel ellende van onuitlegbaar beleid gezien.”