Querido spreekt van een „groot en veelzijdig oeuvre”. De uitgever is „hem daarnaast erkentelijk voor zijn biografie van grondlegger Emanuel Querido”.

Willem van Toorn debuteerde als schrijver in 1959 met de novelle De explosie, en als dichter in 1960 met de bundel Terug in het dorp. „Kenmerkend voor zijn gehele werk zijn de lichtheid, de schijnbare eenvoud in groot stilistisch vermogen en zijn betrokkenheid bij maatschappelijke kwesties”, roemt zijn uitgever de schrijver.

Als vertaler bracht hij poëzie van onder anderen Franco Loi en Cesare Pavese en proza van Klaus Mann, Franz Kafka, Stefan Zweig, Christopher Isherwood, John Updike en E.L. Doctorow. Zijn eigen werk werd onder meer in het Italiaans, Duits, Engels en Zuid-Afrikaans vertaald.

Querido meldt verder dat zijn werk veel geprezen is. „De bundel Het landleven werd bekroond met de Jan Campert-prijs, Eiland met de Herman Gorterprijs en voor zijn gehele poëzie-oeuvre ontving hij in 2000 de A. Roland Holst-penning. De roman Een leeg landschap werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en Het verhaal van een middag voor de Libris Literatuur Prijs. Voor zijn unieke en kritische bijdrage aan het debat over het landschap ontving hij in 2010 de prestigieuze Groeneveldprijs van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.”

Recente publicaties van zijn hand zijn Kafka voor beginners en Ik moest u zo ontzettend veel schrijven, zijn keuze uit Kafka’s brieven (2024), de roman Morgenrood (2022) en de dichtbundel De dagen (2020).

Willem van Toorn was getrouwd met Ineke Holzhaus, en had twee dochters.

„Uitgeverij Querido rouwt om het verlies van haar bevlogen en dierbare schrijver Willem van Toorn, die vijfenzestig jaar aan de uitgeverij verbonden is geweest en die zich als een ware vriend altijd buitengewoon betrokken heeft getoond”, aldus Patricia de Groot van uitgeverij Querido.