Liefhebbers van natuur en historie kunnen hun hart ophalen op het Breeschoterpad. Bij de start achter restaurant De Dennen is meteen een gedeelte van de Grebbelinie te zien. De route begint bij het noordelijke gedeelte van de Groeperkade, een dwarsdijk die onderdeel is van de in de achttiende eeuw aangelegde waterlinie.

Een kronkelend paadje voert ons tussen ontluikend groen door. Links ligt een klein meertje. De dwarsdijk komt uit bij een T-splitsing. Wie de route wil verlengen, kan hier het Breeschoterpad combineren met het Daatselaarsepad.

Bos, weilanden en akkers wisselen elkaar af. In de verte torent een ooievaarsnest hoog boven het landschap uit. De bewoners hoorden we aan het begin van de wandeling klepperen, maar ze laten zich hier niet zien.

Voor ons doemt de heide op. In het verleden was dit een moeras. Het gebied werd ontgonnen en geschikt gemaakt voor de landbouw. Waar dat niet lukte, werd bos aangelegd.

Iets verderop zien we de Breeschoterplas liggen. Ooit werd het meertje gegraven voor de eendenjacht. Inmiddels fungeert het als broedplaats voor diverse soorten vogels.

Een koolmeesje wipt van tak naar tak. In de verte roffelt een specht. Een houten huisje ligt verscholen tussen de bomen. Trompetnarcissen wiegen in de wind.

Verderop zien we een oude boerderij. ”Breeschoten” ontwaren we op het houten hek als we dichterbij komen. Dit is de hoeve waaraan het pad zijn naam dankt. Naast het huis bloeit een magnolia. Enkele melkbussen staan tegen het bakhuisje opgestapeld. Drie honden stuiven vanaf het erf naar ons toe. Hun baas fluit ze snel terug.

Naast de zandweg staat een bordje. Je zou er bijna aan voorbijlopen. ”Jezus zegt: „Kom naar Mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.” Waar vind jij rust?”. Kerken uit Scherpenzeel voorzagen de route van deze meditatieve woorden.

We steken een drukke autoweg over. Roodbonte holstein-friesians slaan ons aandachtig gade. Hier ligt Landgoed Heintjeskamp. Deze hofstede werd in het verleden opgesplitst in vier boerderijen en verdeeld over meerdere familieleden. Inmiddels is het een moderne pluimveehouderij.

Over een paardenpad gaat het weer het bos in. Een kleine trap leidt ons de dwarsdijk op. Het gele klompje wijst naar links en wie niet oplet zou hier zo weer opnieuw aan de route beginnen. Rechts ligt achter de bomen restaurant De Dennen. Het einde van de route is in zicht.