„Wetende dat gij niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost zijt uit uw ijdele wandel, die u van de vaderen overgeleverd is, maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam.”

Deze heerlijke verlossing voert de Heere nu uit door het bloed des verbonds, het verbond dat Hij met Sion, Zijn volk, gemaakt heeft. Dat kostelijke en dierbare bloed van de Heere Jezus, dat door Hem vergoten werd aan het hout van het kruis, is het enige middel voor de verlossing van alle gelovigen. Zij worden niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost uit hun ijdele wandel, maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onbevlekt Lam (1 Petrus 1:18-19). Ook werkt de Geest in hen het ware geloof, waardoor zij dat kostbare zoenbloed met een hartelijke gewilligheid als zodanig omhelzen en aannemen en hun arme en verslagen zielen daarop neerwerpen als op de enige rotssteen van hun heil. Langs die weg des geloofs worden Sions gebondenen hier nu door de Heere hun God Zelf verlost uit de kuil waarin geen water is, door het bloed van het verbond.

Dit is nu dat grote werk van de zalige verlossing en bekering van een arme verloren zondaar, wat zonder onderscheid hier in dit leven door Gods almachtige genadehand gewerkt moet worden aan al degenen die voor de hemel verordineerd zijn. Daarom wordt ook zo veelvuldig in de Heilige Schrift over dat werk gesproken. De Heilige Geest schildert het ons meestal op allerlei manieren af, om het ons vooral goed te leren verstaan.

Theodorus van der Groe,
predikant te Kralingen

(”Het juk afgenomen”, 2003)