De eclips was volledig in een baan van 185 kilometer breed, over Mexico, diagonaal over de States en over Zuidoost-Canada. Bijna 32 miljoen Amerikanen konden de gebeurtenis vanuit hun huis meemaken; 150 miljoen maakten een gedeeltelijke zonsverduistering mee; 5 miljoen pakten het vliegtuig, de trein of de auto om er ook een glimp van mee te krijgen.

De reacties van de kijkers logen er niet om, toen de oranjegele schijf verdween achter een zwarte schijf. „Alsof de maan de zon langzaam opeet.” Als de laatste streep zonlicht is verdwenen, lijkt de zon pikzwart en de corona, de buitenste atmosfeer van de zon, is eromheen wit met uitschietende vlammen en rood oplichtende plasmabogen . De horizon is rondom in avondrood gehuld. Totdat de eerste felle zonnestraal de terugkeer van de zon weer aankondigt.

Een volledige zonsverduistering is mogelijk doordat de maan 400 keer kleiner is dan de zon, maar ook 400 keer dichter bij de aarde staat dan de zon. Optisch lijken beide hemellichamen daardoor even groot.

De VS krijgen in 2044 weer te maken met een totale eclips. In Nederland is het lang wachten op een volledige zonsverduistering. De laatste was op 3 mei 1715, het jaar dat koning Lodewijk de Veertiende van Frankrijk stierf. De eerstvolgende is pas op 7 oktober 2135. Daar zit zomaar 420 jaar tussen. De mensen die de komende eclips zullen zien, zijn nog niet geboren.