Meditatie: De wederkomst
Iedere zondag belijden we met elkaar: vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden. Daarmee belijden wij de wederkomst van de Heere Jezus. Mag ik maar meteen met een vraag in huis vallen: verwacht u Hem, verwacht jij Hem? Zijn onze lampen brandende? Want, als Jezus morgen komen zal, bent u dan bereid? Want, als Hij morgen komt, dan heb je nog maar één dag. Precies één dag om je te bekeren als je dat nog niet deed.
Onze Nederlandse Geloofsbelijdenis eindigt in het laatste artikel: Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften van God in Jezus Christus onze Heere. Dat is duidelijke taal, nietwaar? Nu de praktijk in ons persoonlijk leven. Is dit nu ook al de taal van uw hart geworden? Of leven we in de veronderstelling dat het nog wel even kan duren?
Pas daar maar mee op, want dan zou je zomaar een levensgrote vergissing kunnen maken. Want we weten de dag en de ure niet wanneer de Zoon des mensen terug zal komen. Daarom moeten we gereed zijn voor Zijn wederkomst. Moet ons paspoort getekend zijn met het bloed van Christus om in te kunnen gaan in Zijn hemelse heerlijkheid. Zien we uit naar die grote dag? Het is dan ook niet normaal als de bruidskerk van Christus niet verlangt naar de komst van haar hemelse Bruidegom. Normaal is dat de bruid bidt: Kom, Heere Jezus. Soms mag je er zelfs achter zeggen: Kom haastig. Om haar als bruid te werven was Hij vanuit de hemel gekomen. Had Hij op Golgotha voor haar Zijn leven gegeven.
Wie zich goed voorbereidt, let op de tekenen der tijden. Daarin horen we de voetstappen van de Heere Jezus dichterbij komen. Een van die tekenen is dat de dagen van Noach terug zullen keren. Het leven ging zo zijn gewone gang. De mensen leefden toen en nu voor het hier en nu. Ze aten en dronken en zagen de ramp niet aankomen. De geboden van God werden en worden met de voeten getreden. In de kerk is de vorm er hier en daar nog wel, maar het leven is eruit. Zien we in het leven van alledag nog de gestalte van Christus? Of zijn we krampachtig bezig onszelf op de been te houden? Dat speelt zich allemaal af in het laatste der dagen. Oorlogen, hongersnoden, aardbevingen, allerlei ziekten.
„Wie zich goed voorbereidt, let op de tekenen der tijden” - Ds. H. Verheul
Een van de tekenen is ook het egoïsme, het ik-gericht zijn. Geen oog meer voor de naaste. Het speelt in het groot en in het klein. Het eigen ik, het eigen volk eerst. Als je niet oppast, word je meegezogen in de geest van de tijd. In de tijd van Noach lieten de mensen zich niet waarschuwen. Ze vonden die Noach maar een dwaas mannetje om een ark op het droge te bouwen. Totdat, ja, totdat de zondvloed kwam, waarin ze allen omkwamen.
Ook nu worden we gewaarschuwd. Christus komt eraan. Ik hoor Zijn voetstappen naderen. Zijn we bereid? Zo waakt dan, want in welke ure u het niet meent, zal de Zoon des mensen komen. Maranatha, Heere Jezus, kom! Kom haastig!
