„Uw hittige toornigheden gaan over mij, Uw verschrikkingen doen mij vergaan.”

Psalm 88:17

Eigenlijk vat deze tekst de hele psalm samen. Grimmigheid, duisternis. De dichter is een doodbrakende. En daarmee is hij iemand die al in het dodenrijk is neergedaald. Een man –een kerel zegt een vertaler– die krachteloos is geworden. Het zijn maar een paar begrippen die de dichter in Psalm 88 uitzegt tegenover God. God Die wel de God van zijn heil is. Tóch wel. Want waar anders zou hij het zoeken moeten dan juist bij die God?