Over de demonstraties rond de opening zei Schrijver dat hij daar met de koning een onderonsje over had gehad. „Met de bevrijding hebben we ook het recht op demonstratie teruggekregen. Ik zal de allerlaatste zijn die mensen dat recht op demonstreren zou willen ontzeggen”, aldus Schrijver. „Wel hoop ik dat zo min mogelijk mensen van de eerste generatie een enorm ongemak hebben gevoeld bij het feit dat het eigenlijke inwijdingsmoment van het gebouw ook verstoord werd.”

„Maar het is de tijd waarin we leven”, zegt Schrijver. „En het is in deze tijd des te belangrijker dat we de democratische waarden koesteren en dat we laten zien wat er gebeurt als we die democratische waarden niet meer naleven.”

Met de aanwezigheid van de Israëlische president Isaac Herzog wilde het museum graag de link leggen met alle Joden in Israël, zegt Schrijver. „Na de oorlog heeft een grote groep Joden met alle moeite geprobeerd weer een nieuw leven op te bouwen in Nederland en sommigen zijn daarin ook geslaagd, na een proces van tientallen jaren. Een aantal mensen wilde weg, is naar Amerika gegaan en naar Canada. En een fiks aantal is in 1948 naar Israël verhuisd en heeft daar een leven opgebouwd. We vonden het belangrijk dat we hen via het Israëlische staatshoofd konden laten representeren.”

Dat de komst van Herzog leidde tot demonstraties is volgens Schrijver „een toevoeging die we liever niet gezien hadden”. „Maar het is geen reden geweest om anders te handelen.”