Volgens de autodealer uit Eindhoven is 2002 het jaar van de waarheid. De integratie van dealernetwerken zet door, terwijl importeurs nog hogere eisen met bijbehorende investeringskosten stellen. Voor de kleine dealer wordt het moeilijk het hoofd boven water te houden. De NDA-commissievoorzitter voorziet door de besluiten van Brussel een opmerkelijke verschuiving in de werkplaatstarieven. „De uurtarieven van reguliere beurten dalen met 10 tot 20 procent, terwijl de arbeidskosten voor specialistisch werk met 10 tot 20 procent zullen stijgen.”

Schaalvergroting is voor Driessen het sleutelwoord om de aanpak van eurocommissaris Monti, gericht op meer concurrentie, te overleven. De merkdealer zit tot over zijn oren in de auto’s. Op zijn visitekaartje prijken acht logo’s. Nissan, Seat, Hyundai, Mitsubishi, Fiat, Regionaal Occasion Center, Bocar Auto’s en Profile Tyrecenter. De directeur van de Automotive Groep Eindhoven, met vestigingen in Eindhoven en Helmond, heeft in ruim vijftien jaar tijd een holding met een omzet van een dikke 68 miljoen euro opgebouwd.

Aan de buitenkant lijken de dealerbedrijven aan de Pietersbergweg in de Autowijk van Eindhoven aparte ondernemingen. Achter de gevel gaat slechts één bedrijf schuil. Klanten kunnen binnendoor. Via de rustieke straatklinkers in het Regionaal Occasion Center naar de hoge, helderwitte Fiat-toonzaal en vandaar via de lichtgrijze plavuizen in de Nissan-showroom met een trap naar de twee verdiepingen hoge Hyundai-wereld.

In de 10.000 vierkante meter showrooms behoudt elk merk zijn eigen identiteit en sfeer, benadrukt Driessen. „Twee merken in één showroom past niet.” Elk bedrijfsonderdeel heeft daarom een eigen balie, eigen verkopers en een eigen directeur. Niet iedereen was direct enthousiast. Driessen -15.000 tot 20.000 vaste klanten- heeft importeurs moeten overtuigen. „Zij stonden aanvankelijk huiverig tegenover deze opzet.”

De importeurs zijn inmiddels overtuigd. „Zij zien hoeveel mensen wij hiermee trekken. Onze verkooppercentages liggen boven het landelijk gemiddelde.” Hoeveel consumenten Driessen extra trekt, durft hij niet te zeggen. „Op topdagen ziet het hier zwart van het volk.”

Halverwege de zaak kan de vermoeide klant neerstrijken in lunchroom ”De Pitstop”. Het assortiment mag er zijn. Baguettes zalmsalade, eiersalade, gezond, krabsalade, Italiaanse ham, smickel. Alles vers uit eigen keuken. Als warme hap serveert Driessen ”Pitstop-burgers” en Chinese tomatensoep. Spelcomputers voor de kinderen staan om de hoek. „Een auto kopen is emotie. Daar moet je een feest van maken.” De holdingdirecteur zegt geen cent te willen verdienen aan de shop. „Wij doen het puur voor de klant.”

In de optiek van de NDA-commissievoorzitter moet een dealer alles uit de kast halen om een klant vast te houden. „Bij een grote beurt geven wij de auto bijvoorbeeld standaard ook een wasbeurt en maken wij de asbakjes schoon.” Klantenbinding en klantvriendelijkheid staan hoog in het vaandel. Volgens de Eindhovenaar moeten dealers hun klanten nog meer dan voorheen in de watten leggen. „Wij moeten onze klanten nog meer vertroetelen dan een Mercedes-dealer.”

Om die reden introduceert de Eindhovense multidealer in de loop van dit jaar een nieuw computersysteem. Daarin staat niet langer het kenteken centraal, maar de klant. „Wij nemen persoonlijke gegevens op. Daar kún je wat mee”, benadrukt hij. „Wij sturen onze klanten straks op hun verjaardag een attentie of een kaartje.” Verder krijgt de klant een herinnering als zijn auto aan een beurt toe is. Driessen weet als geen ander dat kopers van een occasion na het aflopen van de garantieperiode verdwijnen naar Kwik-Fit en kornuiten. Om deze klanten vast te houden, biedt de dealer hun een kortingspas voor zijn Profile Tyrecenter op de hoek.

Hij ziet meer voordelen in zijn meermerkenconcept. „Wij hebben meer poten onder een stoel. Als een fabrikant een slecht model presenteert, hebben wij nog altijd een aantal andere merken en modellen die wel goed lopen.” Bovendien boekt de dealer synergievoordelen door management, administratie en automatisering gezamenlijk te doen.

Toch vindt Driessen de synergie momenteel nog te mager. Daarom zou hij graag zijn werkplaatsen verder integreren. Maar de bureaucatie van de RDW ligt dwars. „De voorschriften bepalen dat elk bedrijf zijn eigen remmentestbank, roetmetingsapparatuur en APK-erkenning moet hebben. Ze zijn daar duidelijk nog niet ingesteld op schaalvergroting.”